* โอวาท : หลวงพ่อฤาษีลิงดำ~พระราชพรหมยานฯ ( สอนพระสงฆ์ )
..." คนในวัดของเราทั้งหมดนี่ ผมว่าถ้าสนใจจริง ๆ ตั้งใจจริง ๆ เรื่องสมาบัติ ๘ นี่มันเล็กเหลือเกิน..
~ สำหรับ อภิญญา นี่.. ก็ยังหนักใจนิด เพราะว่า.. ใช้ความพยายามมาก.. โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สังโยชน์ ๓ สังโยชน์ ๕ สังโยชน์ ๑๐ เป็นของไม่ยาก.. เพราะพูดกันไปพูดกันมาอยู่ตลอดเวลา..
* เว้นไว้แต่พวกท่านทั้งหลาย จะไม่สนใจในความดีเท่านั้น ที่จะไม่ได้..
~ พึงจะเห็นได้ว่า.. เวลาเขาเปิดโทรทัศน์ ก็ไปนั่งออที่หน้าโทรทัศน์บ้าง.. เวลาที่เขามีร้านค้า ก็ไปนั่งชุมนุมกันที่นั่นบ้าง..
~ เวลาจะพูดจาปราศรัยเรื่องอะไร ก็ไม่ได้ดูละ ไม่ได้ดูหน้าดูหลัง ไม่ดูกาลเวลา ไม่ได้ดูบุคค.. อันนี้แสดงว่า บุคคลประเภทนั้นไม่ได้มีความเข้าใจ หรือไม่ได้สนใจในสมณวิสัย ซึ่งได้ดีไม่ได้..ไม่มีทางใด ที่จะได้ดี เพราะขาดการระมัดระวัง..
* ถ้ามีการสำรวมอยู่ ปฏิบัติตนอยู่ในจรณะ ๑๕ แล้วสมาบัติ ๘ เป็นของเล็ก.. เพราะ จรณะ ๑๕ นี่ จบสมาบัติ ๔ แล้ว.. ถ้าได้สมาบัติ ๔ แล้ว เจริญสมาบัติ ๘ ในอรูปฌาน ไม่เกินครึ่งเดือนได้หมด นี่เป็นของง่าย ๆ
* ถ้าให้ดีนะ พิจารณาตัวเองด้วย "อัตตนา โจทยัตตานัง" จงเตือนตนเอง.. แต่ว่าการเจริญสมาบัติ ๘ นี่ ยากกว่าการตัดสังโยชน์ ๓ เพราะสังโยชน์ ๓ นี่ ตัดง่าย เว้นไว้แต่ว่า เราจะไม่สนใจกันเท่านั้น..
~ ดูพวกเราเองนะ ชอบไปออกันที่ร้านค้าไหม.. ชอบไปชุมนุมกันที่นั่นไหม.. ชอบพูดจาปราศัยในการที่ไม่สมควรไห.. ชอบดูโทรทัศน์ไหม.. ถ้าชอบแบบนี้ ไม่มีทาง เพราะไม่ใช่สมณวิสัยที่จะทำแบบนั้น..."
( จากหนังสือ *รวมคำสอนธรรมปฏิบัติ* เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๘ ของวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี..คัดลอกโดย ยุพยง พัฒนเจริญ )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น