บุญกรรมฐาน

 

แต่มีเรื่องเล่าอยู่เรื่องหนึ่งว่า อาตมาไปแสดงพระธรรมเทศนายังอำเภอสรรคบุรี ปรากฏว่าในขณะนั้นท่านผู้ตายชอบพอกับอาตมามาก เพราะว่าไปทีไรท่านมาเฝ้าที่กุฏิจนกว่าจะกลับ จะเป็นเวลากี่วันกี่เดือนก็ตามที เมื่อไปถึงแล้วก็ปรากฏว่าท่านมาอยู่ด้วย ช่วยปฏิบัติทุกอย่างให้มีความสุข 

เมื่อเวลาที่ท่านตายไปแล้ว บุตรสาวของท่านตั้งใจจะทำศพบิดา แล้วก็บวชน้องชายในเวลาเดียวกัน แล้วมานิมนต์อาตมาไปเป็นประธานในงาน แล้วก็นิมนต์เทศน์

ในงานนั้นอาตมาบอกว่า "ถ้าให้อาตมาเป็นประธานในงาน ในงานนั้นจะต้องไม่มีบาปปะปน คือไม่ทำลายชีวิตสัตว์ แม้แต่ไข่ก็ไม่ทุบ การเลี้ยงสุรายาเมาก็ต้องไม่มี" เจ้าภาพก็ยอมรับ 

แล้วขณะที่จัดงานลงไป ตอนเช้าก็บวชน้องชาย พอตอนสายยกศพของบิดาขึ้นมาตั้ง 

เมื่อฉันเพลกันเสร็จอาตมาก็ขึ้นไปเทศน์กับเจ้าคุณภาวนาภิราม ปรากฏว่าในตอนต้นอาตมาแสดงอารัมภบท พอว่าอารัมภบทเสร็จ 

เจ้าคุณภาวนาภิรามมหาเถระก็ว่าต่อ ตอนนี้ก็เป็นเวลาว่าง ก็มานั่งนึกถึงว่า ไอ้ศพนายกิ่มวันนี้แล้ว นายกิ่มไปไหน เมื่อพิจารณาไปด้วยกำลังใจเข้าหาผีนายกิ่มให้พบ เห็นแต่คนอื่นมายืนอยู่เป็นแถวนับเป็นจำนวนหมื่นจำนวนแสน 

จึงได้นึกในใจว่าเวลานี้นายกิ่มอยู่ที่ไหน ถ้าหากว่าจำจะต้องจองจำอยู่ก็ตาม ขออนุญาตท่านผู้มีอำนาจควบคุมขอนำนายกิ่มมาพบก่อน พอนึกจบก็ปรากฏว่ามีคน 2 คนใช้โซ่ผูกคอ นายกิ่ม 2 เส้น ถือมา 2 ข้าง ก็ตกใจ เพราะนึกว่านายกิ่มเป็นคนดี แล้วทำไมมีโทษทัณฑ์แบบนี้ก็สงสัย ก็เลยถามผู้ควบคุม เขาก็เลยเล่าประวัติ ประวัติความเป็นมาในตอนหนุ่ม ๆ ของ นายกิ่มทำกรรมทุกอย่างที่เป็นอกุศล 

อาตมาก็เลยถามคนควบคุมว่า "เวลานี้ลูกสาวของเขาบำเพ็ญทานอย่างหนึ่ง แล้วก็ตั้งใจว่าเป็นกุศลในการถวายสังฆทาน เลี้ยงพระ 25 รูป แล้วก็มีพระธรรมเทศนา ทำไมกุศลเหล่านี้ไม่มีโอกาสได้กินบ้างเลยหรือ?"  

ผู้ควบคุมเขาก็บอกว่าไม่มีโอกาส เพราะกรรมที่นายกิ่มทำแรงมาก 

 ทีนี้ก็ถามท่านว่า "จะอาศัยกรรมอะไรที่จะทำให้นายกิ่มบรรเทาความทุกข์ได้"  

ผู้คุมก็ชี้มาที่อาตมา บอกว่า "บุญกรรมฐานสามารถจะบรรเทาความทุกข์ของนายกิ่มให้มีความสุขได้ จะสามารถปลดเปลื้องได้"

อาตมาก็คิดในใจว่า ไอ้เรื่องนี้มันของไม่ยาก เราไม่ต้องลงทุน แค่อุทิศส่วนกุศลเท่านั้น  

เมื่อเขาบอกอย่างนั้นจึงได้ตั้งใจบอกกับนายกิ่มว่า นับตั้งแต่บัดนี้ไปตั้งใจโมทนาบุญกุศล และอธิษฐานจิตว่า

"ที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญบารมีมาตั้งแต่อดีต ตั้งแต่เริ่มบำเพ็ญบารมีมาจนกระทั่งในปัจจุบันนี้ ผลบุญบารมีจะพึงมีแก่ข้าพเจ้าเพียงใด ขอนายกิ่มจงโมทนาในส่วนกุศลนี้และรับประโยชน์และความสุขเช่นเดียวกับข้าพเจ้าจะพึงได้รับ นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป"

พออธิษฐานจิตแบบนี้ก็เห็นภาพของนายกิ่ม โซ่ 2 เส้น ไม่มีใครปลด หลุดจากคอ แล้วนายกิ่มก็กราบลงไป 3 วาระ ครั้งแรกก็ยังมีสภาพเดิม ครั้งที่ 2 มีสภาพเหมือนเดิม ครั้งที่ 3 นี่มีสภาพมันผ่องใสสวยสดงดงามมาก ในเวลาเดียวกันบุญกุศลใด ๆ ที่เคยทำไว้ในสมัยที่เป็นมนุษย์ ก็ต้องมารวมตัวกัน ทีนี้ก็มีความสุข

นี่แหละบรรดาท่านพุทธบริษัท การเจริญพระกรรมฐาน บุญของกรรมฐานก็มีอานิสงส์ใหญ่ 

พระราชพรหมยาน,ธัมมวิโมกข์ (2561),450

facebook : นิตยสารธัมมวิโมกข์ วัดท่าซุง

#สมัครสมาชิกนิตยสารธัมมวิโมกข์ได้ที่ ID line : thammavimok