รักราช จงจิตน้อม...........ภักดี ท่านนา
รักชาติ กอบกรณีย์.........แน่วไว้
รักศาสน์ กอบบุญตรี.......สุจริต ถ้วนเทอญ
รักศักดิ์ จงจิตให้............โลกซร้องสรรเสริญฯ
.
๏ ยามเดินยืนนั่งน้อม.......กะมล
รำลึกถึงเทศตน............. อยู่ยั้ง
เป็นรัฎฐะมณฑล............ไทยอยู่ สราญฮา
คนถนอมแน่นตั้ง............อยู่เพี้ยงอวสานฯ
.
๏ ใครรานใครรุกด้าว.......แดนไทย
ไทยรบจนสุดใจ.............ขาดดิ้น
เสียเนื้อเลือดหลั่งไหล....ยอมสละ สิ้นแล
เสียชีพไป่เสียสิ้น...........ชื่อก้องเกียรติงามฯ
.
๏ หากสยามยังอยู่ยั้ง..... ยืนยง
เราก็เหมือนอยู่คง......... ชีพด้วย
หากสยามพินาศลง........ไทยอยู่ ได้ฤๅ
เราก็เหมือนมอดม้วย......หมดสิ้นสกุลไทยฯ
.
๒๑ เมษายน พ.ศ.๒๓๒๕ เป็นวันครบรอบ ๒๓๗ ปี นับจากวันที่พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก รัชกาลที่ ๑ ทรงสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ขึ้นเป็นราชธานีแห่งที่ ๔ ของสยามประเทศ ทรงโปรดเกล้าฯ ให้มีพระราชพิธีฝังเสาพระหลักเมืองที่กรุงเทพมหานคร วันอาทิตย์ ขึ้น ๑๐ ค่ำ เดือน ๖ ปีขาล ตรงกับวันที่ ๒๑ เมษายน พ.ศ.๒๓๒๕ เวลา ๐๖:๕๔ น.รวมทั้งโปรดเกล้าฯ ให้มีการก่อสร้างพระบรมมหาราชวัง รวมทั้งวัดพระศรีรัตนศาสดารามขึ้นในคราวเดียวกัน
.
ปวงข้าพระพุทธเจ้า น้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณ
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
เป็นล้นพ้นอันหาที่สุดมิได้ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น