นักปฏิบัติต้องปฏิบัติอะไร?

โอวาทธรรม

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

คือ ปฏิบัติจิตนั้นเอง

คือ ทำจิตให้สงบ

ทำจิตให้สว่าง

ทำจิตให้บริสุทธิ์ 

จิตบริสุทธิ์ ก็คือความสงบนั่นเอง

เบื้องต้นที่จะทำจิตให้สงบ

ก็ไม่มีอะไรมากมาย 

คือภาวนา 

การภาวนา

ก็ไม่เอาอะไรมากมายนัก

เอา "พุทโธ" 

อย่างเดียวก็พอแล้ว 

ก่อนที่จะภาวนา

เราต้องตัดอารมณ์ข้างนอก

ออกให้หมดเสียก่อน

คือ ไม่ส่งอารมณ์

ออกไปนอก 

อารมณ์ที่ส่งไปนอก.. 

ไปหาปรุงหาแต่ง

ไปหาก่อหาเกิด 

ไม่มีที่สิ้นสุด 

จิตของเราก็จะไม่สงบ

เพราะฉะนั้น

ก่อนที่จะภาวนา 

เราต้องตัดอารมณ์ออกให้หมด

ไม่ต้องส่งจิตไปนอก

หันมาดูจิตของเรา 

อยู่ในจิตของเรา

ตั้งสติ.. อยู่ในจิต 

แล้วก็บริกรรม

ให้ 'จิต' เป็นผู้บริกรรมเอง

ไม่เอาอะไรมากมาย

"พุทโธ" อย่างเดียวก็พอแล้ว

แต่ว่า.. ให้จิตเป็นผู้บริกรรมเอง

ให้จิตเป็นผู้ว่าเอง 

ไม่ต้องว่ากับปาก

วิธีนั่งบริกรรม

นั่งขัดสมาธิก็ได้ 

นั่งพับเพียบก็ได้

เอาตีนขวาทับตีนซ้าย

ตั้งกายให้ตรง 

แล้วก็หลับตา

แล้วก็ดูจิต คือผู้รู้นั้นเอง 

จิตผู้รู้มีประจำอยู่แล้ว

ในคนทุกคน

ไม่ต้องไปหาที่อื่น 

ตั้งจิตอยู่ในจิต

ตั้งสติอยู่ในจิต 

ให้จิตเป็นผู้บริกรรมเอง

ไม่เอาอะไรมากมาย 

เอา 'พุทโธ' อย่างเดียว

แล้วบริกรรม..

พุทโธ พุทโธ พุทโธไป

จนจิตของเรามันสงบ 

ในการบริกรรมพุทโธ

ผู้บริกรรมพุทโธอยู่ตรงไหน

ตั้งสติอยู่ตรงนั้น 

ให้จิตเป็นผู้ว่าเอง

ไม่ต้องว่ากับปาก 

ตาของเราหลับ

แล้วให้จิตเป็นผู้ว่าเอง

ตั้งสติอยู่ตรงนั้น..

บริกรรมเรื่อยไป..

เวลามันสงบเราจะรู้เอง

คือจิตมันรวม 

มันรวมวูบลง

แล้วก็จิตมีอารมณ์อันเดียว

นั่นมันสงบแล้ว 

แล้วถ้าจิตสงบแล้ว

เราไม่ต้องบริกรรมต่อไป

จิตกำหนดอยู่เฉยๆ

หมายถึงว่า 

จิตหลุดจากคำบริกรรมไป

นั่นจิตมันรวม 

จิตมันสงบ

แล้วเราก็

ไม่ต้องหันมาบริกรรมอีก 

ความสงบอยู่ไหน

ก็ตั้งสติอยู่นั้น

แล้วกำหนดดูอาการของสมาธินั้น..

ว่าเป็นอย่างไร

แล้วก็ต้องจำให้ชัดเจน 

จิตของเราสงบแล้ว

นี่ให้รู้จักว่าจิตของเราสงบแล้ว

กุศลธรรมทั้งหลายทั้งปวง

ก็ไปรวมอยู่ที่จิตที่สงบนั้นเอง 

ที่สูงสุดอยู่ตรงนี้ 

หาที่อื่นไม่พบ

จิตที่สงบนั้นคือตัวบุญ

เราต้องจำให้ชัด เวลาเรารู้ 

เรารู้เอง !!

มันผุดขึ้นมาในจิตของเรา

ให้รู้เฉพาะตน 

นั่นละตัวบุญที่แท้จริง

แล้วไปหาที่อื่นไม่พบหรอกบุญ

ต้องหาจากจิตจากใจของเรา

ถ้าจิตของเราสงบ 

บุญเกิดขึ้นแล้ว

ไม่ต้องไปหาที่อื่น 

หาที่อื่นก็ไม่พบ 

บุญกับบาป

ก็ประจำอยู่แล้วทุกๆคนนั่นแหละ

แต่บุญคือความสุข 

บาปคือความทุกข์

ทำจิตของเราให้สงบแล้ว

 หมายความว่า

"เราทำบุญเกิดแล้ว"

   ∆∆∆∆ ^ ∆∆∆∆

"อตุโล ไม่มีใดเทียม"

  หลวงปู่ดูลย์ อตุโล