#ไม่ได้เป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างที่คิด
#มรณสติพุทธวิธีต้อนรับความตาย
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
ความตาย เป็นปรากฏการณ์ซึ่งไม่ค่อยจะมีเสมอนัก ฉะนั้น เมื่อความตายมาปรากฏเฉพาะหน้า ไม่ว่าจะเป็นคนสนิทใกล้ชิดหรือห่างไกลเราก็ตาม จึงเป็นเหมือนธรรมเทศนา อัปปมาทธรรมของเทวทูตกัณฑ์หนึ่งก็ว่าได้ เป็นของไม่น่าเกลียดและน่ากลัวเลย คนที่เกลียดและกลัวคนที่ตายไปแล้ว ตนสะอาดสวยงามเป็นของน่ารักน่าใคร่ คนอื่นเห็นเขาแล้ว เขาจะยินดีพอใจ คนที่ตายไปแล้วเท่านั้น เป็นผีที่น่าเกลียด แต่หาได้รู้ว่าตัวของเราก็เป็นผีสดศพหนึ่งดี ๆ นี่เอง นอกจากจะเป็นผีสดแล้ว ยังเป็นป่าช้าที่ฝังผีของสัตว์ต่าง ๆ มีหมู วัว เป็ด ไก่ เป็นต้น ซึ่งเราขนมาฝังอยู่ทุก ๆ วัน คนที่ตายแล้ว เขาไม่ได้เป็นป่าช้าของสัตว์อื่นอีกต่อไปแล้ว
ส่วนคนที่กลัวก็วาดภาพมาหลอกตัวเองว่า คนที่ตายไปนั้นจะต้องมีหน้าตาบิดเบ้บู้บี้ อย่างนั้นอย่างนี้ ซึ่งวาดไปแต่ทางที่ไม่น่าดูน่าแล ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่น่ากลัวน่าเกลียดทั้งนั้น แต่ซากของผู้ตายเองก็หาได้รู้ด้วยไม่ เป็นภาพของผู้กลัวคิดภาพเอาเอง แล้วก็กลับไปเอง
#จะเรียกว่าผีหลอกให้คนกลัวได้อย่างไร
#ควรเรียกว่าคนกลัวนั่นเองหลอกตนเอง
#แล้วไปใส่ร้ายผีต่างหาก
#คนผู้พิจารณาไม่เป็นย่อมไม่เห็นธรรม
#จึงเป็นของยากที่จะให้เห็นจริงได้
ธรรมดามนุษย์ทั้งหลายที่เกิดมาเบื้องต้นแล้วต้องตายด้วยกันทั้งหมดเป็นที่สุด เมื่อตายแล้วพากันสมมติว่าผี เพราะตนไม่ชอบดังกล่าวแล้ว แต่สัตว์ทั้งหลายมีกุ้ง ปลา หมู เป็ด ไก่ เป็นต้น ชิงกันซื้อขายวุ่นวายกันไปหมด ผีหมู่นี้มีที่ไหนมาก ๆ ที่นั้นคนก็จะรุมยุ่งกันทุกแห่ง ดูที่ตลาดสดนั่นซิ วันหนึ่ง ๆ เขาขนผีไปกองไว้ ขายนับศพไม่ถ้วน วันไหนผีไม่มีหรือมีน้อย แย่งซื้อไม่ทัน วันนั้นต้องทำหน้าแห้งบ่นกันอู้กลับบ้าน ทำไมจึงไม่พิจารณาให้เห็นเป็นธรรมบ้าง
คนเราเป็นเสียอย่างนี้ เห็นคนอื่นเป็นของน่าเกลียดน่ากลัวไปเสียหมด ส่วนตัวของเราเองเห็นเป็นดีไปทั้งนั้น เรากลัวผีวาดภาพคนตายขึ้นมาแล้วกลัว ก็ใส่ร้ายว่าผีหลอก เราอยากมี เอาผีมากินเป็นอาหาร ก็คือเนื้อว่าปลาเอร็ดอร่อยชอบใจ แกล้งทำเข้าตนเองแท้ ๆ
ที่มา : ความตาย โดย พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (เทสก์) ใน มรณสติ พุทธวิธีต้อนรับความตาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น