คาถาบทหนึ่งที่พระพุทธเจ้าให้ไว้ ว่าคาถาบทนี้ถ้าทำน้ำมนต์แล้วรักษาได้ทุกโรค นั่นคือ “ทุกขา ทุกขัง ปฏิฐิตัง สัมปติจฉามิ” ก็นึกในใจว่าถ้าคาถาบทนี้ ถ้ารักษาตัวเราเองไม่หาย จะไปรักษาใคร ในเมื่อท่านให้เรา เราก็จะลองรักษาตัวดู ถ้าคาถาบทนี้รักษาเราไม่หาย ก็จะไม่เกิดประโยชน์กับใคร ก็พอดีคุณสมนึก(ไม่ชัด)สุพัตรา เธอรักษาภรรยาเธอ ให้ภรรยาเธอภาวนาคาถาบทนี้ ใช้มีดหมอแกะ เธอหายปวดจากร่างกายและหายป่วยเป็นอัศจรรย์ ก็นอนภาวนาคาถาบทนี้เป็นฌาน คิดว่านับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป การภาวนาทุกอย่างจะใช้คาถาบทนี้เรื่อยไป จนกว่าโรคจะหาย แทนคำว่า “พุทโธ”, “สัมมาอรหัง” แทนทุกอย่างที่ใช้ เว้นไว้แต่บางกรณี บางขณะเราจะไปสวรรค์ เราจะไปพรหมโลก เราจะไปนิพพาน ตอนนั้นอีกเรื่องนึงต่างหาก ถ้าอยู่ปกติจะภาวนาว่า “ทุกขา ทุกขัง ปฏิฐิตัง สัมปติจฉามิ” ว่าเรื่อยๆตามสบายๆ ก็เริ่มภาวนา พอเริ่มภาวนาอารมณ์ก็เริ่มเป็นสุข ...
---------------------------------------------------------
ถอดเทปจาก “หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เรื่อง บันทึกความจำพิเศษ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น