#พระองค์ประสูติแล้วที่ลุมพินีวัน ใต้ต้นสาละ
ทรงอุทานว่า
"อัคโคหะมัสมิ โลกัสสะ
เชฏโฐหะมัสมิ โลกัสสะ
เสฏโฐหะมัสมิ โลกัสสะ
อะยะมันติมา เม ชาติ นัตถิทานิ ปุนัพภะโวติ ฯ"
เราเป็นผู้ยอดที่สุดในโลก
เป็นผู้เจริญที่สุดในโลก
เป็นผู้ประเสริฐที่สุดในโลก
การเกิดของเรานี้ เป็นครั้งสุดท้าย ภพใหม่ต่อไปไม่มี ฯ
#พระองค์ตรัสรู้หนทางแห่งการดับทุกข์
ณ พุทธคยา ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์
ทรงพุทธอุทานว่า
" อเนกชาติสังสารัง สันธาวิสสัง อนิพพิสัง
คหการัง คเวสันโต ทุกขา ชาติ ปุนัปปุนัง
คหการกทิฏโฐสิ ปุน เคหัง นะ กาหิสิ
สพพา เต ผาสุกา ภัคคา คหกูฏัง วิสังขตัง
วิสังขารคตัง จิตตัง ตัณหานัง ขยมัชฌคา"
เราตามหานายช่างผู้สร้างเรือน เมื่อไม่พบ
จึงเวียนเกิดเวียนตายอยู่สังสารวัฏมากมายหลายชาติ
การเกิดบ่อยๆ เป็นทุกข์
นายช่างผู้สร้างเรือนเอย
บัดนี้เราพบท่านแล้ว
ท่านจะสร้างเรือนใหม่ไม่ได้อีกแล้ว
จันทันอกไก่เราทำลายแล้ว เรือนยอดเราก็รื้อแล้ว
จิตของเราเข้าถึงพระนิพพาน เราได้บรรลุความสิ้นตัณหาแล้ว...
และ "... ยทา หเว ปาตุภวันติ ธัมมา
อาตาปิโน ฌายโต พราหมณัสสะ
อถัสสะ กังขา วปยันติ สัพพา
ยโต ปนาชาติ สเหตุธัมมัง
... ยทา หเว ปาตุภวันติ ธัมมา
อาตาปิโณ ฌายโต พราหมณัสสะ
อถัสสะ กังขา วปยันติ สัพพา
ยโต ขยัง ปัจจยานัง อเวทิ
... ยทา หเว ปาตุภวันติ ธัมมา
อาตาปิโน ฌายโต พราหมณัสสะ
วิธูปยัง ติฏฐติ มารเสนัง
สูโรวะ โอภาสยมันตลิกขัง..."
เมื่อใดธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ผู้เพียรพินิจอยู่
เมื่อนั้นความสงสัยทั้งปวงย่อมหมดไป
เพราะรู้ธรรมพร้อมทั้งเหตุ
เมื่อใดธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ผู้เพียรพินิจอยู่
เมื่อนั้นความสงสัยทั้งปวงย่อมหมดไป
เพราะรู้ความดับสิ้นแห่งปัจจัยทั้งหลาย
เมื่อใดธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ผู้เพียรพินิจอยู่
เมื่อนั้นเขาย่อมขจัดมารและเสนามารดำรงอยู่
ดุจพระอาทิตย์อุทัยขจัดความมืด ยังท้องฟ้าให้สว่างไสวฉะนั้น"
#พระองค์ดับแล้ว ดับอย่างหมดเชื้อ
ณ กุสินารา สถานที่ดับขันธปรินิพพาน ใต้ต้นสาละคู่
ตรัสสั่งพระอานนท์ว่า
"...โย โว อานันทะ มยา ธัมโม จะ วินโย จะ เทสิโต ปัญญัตโต โส โว มมัจจเยนะ สัตถา."
อานนท์ ธรรมแลวินัยใด ที่เราได้แสดงแล้ว และบัญญัติแล้ว แก่เธอทั้งหลาย ธรรมและวินัยนั้น จักเป็นศาสดาของเธอทั้งหลาย ในเมื่อเราล่วงลับไป...
ในปัจฉิมยามแห่งราตรี
พระองค์ได้ตรัสปัจฉิมวาจาเป็นครั้งสุดท้ายว่า....
"หันททานิ ภิกขเว อามันตยามิ โว วยธัมมาสังขารา อัปปมาเทนะ สัมปาเทถะ"
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ เราขอเตือนท่านทั้งหลายว่า
สังขารทั้งหลาย มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
พวกเธอจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด...
เรื่องทั้งหลายก็มาจบลงด้วยสัจธรรม
ที่พระองค์ทรงพร่ำ สอนอยู่เสมอว่า
สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้น สิ่งนั้นย่อมมีการดับไปเป็นธรรมดา
สิ่งทั้งหลายทั้งปวงเกิดขึ้นเพราะมีเหตุ สิ่งนั้นย่อมดับได้
สิ่งทั้งหลายเกิดขึ้นในเบื้องต้น ตั้งอยู่ในท่ามกลาง และดับไปในที่สุด
บัดนี้พระพุทธองค์ดับแล้ว ดับอย่างหมดเชื้อ
ทิ้งวิบากขันธ์และกิเลสานุสัยทั้งปวง
ประดุจกองไฟดับลงแล้วเพราะหมดเชื้อฉะนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น