โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
หลังอาหารกลางวันแล้ว เข้าที่พักเพื่อลงรับแขกตามปกติเมื่อว่างงานจิตก็มีกังวล จึงหางานให้จิตทำคือนึกถึงพระไตรปิฎกด้วยเมื่อคืนวันที่ ๑๘ หลับยาก จึงเอาหนังสือพระไตรปิฎกเล่ม ๒๖ มาอ่าน พอดีไปพบเรื่องที่ถูกใจเรื่องหนึ่งคือเรื่อง เทวดากบ เรื่องมีมาในพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ หน้า ๗๔ ดังนี้
บัณฑุเทพบุตรวิมาน
ขอให้นามว่า กบเทวดา หรือ เทวดากบ ตามบาลีท่านว่า พระพุทธเจ้าตรัสถามเทวดากบว่า นั่นใครมีผิวพรรณสวยงามมาก รุ่งเรืองด้วยฤทธิ์และยศสว่างทั่วจักรวาลไหว้เท้าทั้งสองของตถาคตอยู่
เทวดากบกราบทูลว่า เมื่อชาติก่อนข้าพระองค์เป็นกบเที่ยวหาอาหารอยู่ในถ้ำ เมื่อข้าพระองค์ฟังธรรมของพระองค์อยู่ คนเลี้ยงโคได้ฆ่าข้าพระองค์ ข้าพระองค์ตายจากความเป็นกบไปเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีวรรณะ ยศ ฤทธิ์ เยี่ยงนี้ เพราะมีจิตเลื่อมใสฟังธรรมะของพระองค์เพียงครู่เดียว สำหรับท่านที่มีโอกาสฟังนาน ๆ มีหวังไปนิพพานสิ้นทุกข์ เป็นดินแดนสิ้นโศกสิ้นความเร่าร้อนพระเจ้าข้า
เป็นอันว่าเรื่องนี้ยืนยันว่า สัตว์เดรัจฉานก็ทำบุญได้
ตามที่นักเทศน์ชอบเทศน์กันว่า เทวดา พรหม สัตว์
ทำบุญไม่ได้ เป็นอันว่าท่านลืมอ่านพระไตรปิฎกที่เขียนมาแล้วนี้ ซึ่งเขียนตามบาลีในพระไตรปิฎก ต่อเติมเล็กน้อยเพื่อให้ได้ความชัด ต่อนี้ไปเป็นตอนหนังสืออ่านเล่นเชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็ได้สาระคงไม่มีอะไรมากนัก
เมื่อกินข้าวเสร็จนอนคอยเวลา จึงนึกถึงเทวดากบท่านคิดว่าท่านเป็นกบ ท่านเป็นเทวดาได้ เราเป็นคนลำบากเกือบตายสู้กบไม่ได้ อยากจะทราบว่าท่านนิพพานแล้วหรือยัง
ถ้ายังท่านมีวิมานและทิพยสมบัติเป็นอย่างไร เมื่อนึกถึงท่านก็ปรากฏทั้งกายทั้งวิมาน ท่านทำให้เห็นชัดเท่าเห็นคนธรรมดาท่านสวย วิมานก็สวย แสงสว่างก็มากแต่ท่านไม่สวมชฎา
จึงถามท่านว่าทำไมจึงไม่สวมชฎา ท่านบอกว่าท่านมาหาพระท่านไม่รีบกลับจึงไม่สวมชฎา ขอให้ท่านสวมชฎา
เมื่อชฎาปรากฏบนศีรษะ ไม่ได้หยิบสวมเหมือนคนปรากฎขึ้นเองดูสวยไปอีกแบบหนึ่ง แล้วชฎาก็สลายไป ถามท่านว่า เมื่อถูกคนเลี้ยงโคแทงแล้วตายทันทีหรือเปล่า ท่านบอกว่ายังไม่ตายเขาเอาเหล็กแทงเอาเชือกร้อยแล้วลากไปกับพื้นดิน เพราะเขาหากบต่อไป มันเจ็บปวดที่สุด เมื่อถึงบ้านเขาวางตากแดดไว้
ที่ชานบ้าน มันเจ็บปวดแล้วร้อนแดดเพิ่มเข้าอีก ในที่สุดก็ตายทุกข์มากเหลือเกิน
ถามท่านว่า เมื่อมาเป็นเทวดาแล้วคิดอยากเกิดเป็นกบหรืออยากเกิดเป็นมนุษย์อีกไหม ท่านยิ้มแล้วตอบว่า ไม่อยากเกิดเป็นอะไรเลยครับ มนุษย์ก็ทุกข์ สัตว์ก็ทุกข์ แม้เทวดา ผมก็ไม่อยากเป็นอีก อยากไปนิพพาน ถามท่านว่า ท่านฟังเทศน์สมัยพระพุทธเจ้าเป็นเทวดาแล้วได้ฟังต่ออีกไหม ท่านบอกว่าฟังอีกหลายครั้ง ถามท่านว่า เป็นพระโสดาบันหรือยัง ท่าน
บอกว่า เวลานี้ผมเป็นพระสกิทาคามีผลขอรับ คนถามหน้าแหงเลย เพราะความโง่คิดว่าเทวดาโง่เท่าตัวเอง
เมื่อถามว่า เพราะกรรมอะไรจึงเกิดเป็นกบ ภาพที่ปรากฏก็คือท่านเองเป็นชายสูงโปร่ง ผิวดำเป็นลูกชาวนา เมื่อไถนาเสร็จแล้วก็เที่ยวหากบ ได้แล้วก็เอาเหล็กแหลมแทงร้อยเชือกลากกบไปเหมือนที่เขาทำกับท่าน ท่านบอกว่าเศษบาป ผมยังชำระไม่หมด ถ้าไปเกิดใหม่ต้องชำระหนี้อีกมากจึงอยากจะไปนิพพานเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น