การให้ธรรมที่แท้จริง ให้มีสติ,ปัญญา,กรุณา ประคับประคองกันไปให้เสมอ อย่าให้มีสิ่งอื่นนอกจากสติปัญญา และเมตตากรุณาเข้ากำกับ ใจ
ย่อมหมายถึง การทำตนเองของทุกคนให้มีธรรม ให้ธรรมในตนปรากฏแก่คนทั้งหลายโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องมีการแสดงออกเป็นการสั่งสอนด้วยวาจา หรือ เช่นด้วยการแสดงธรรมแบบพระธรรมเทศนาของพระ
การให้ธรรมชนะการให้ทั้งปวง
ใจของเราทุกคนนี้สำคัญนัก สติก็สำคัญนัก ปัญญาก็สำคัญนักเมตตากรุณาก็สำคัญนัก ทั้งหมดนี้ไม่ควรแยกจากกันมีใจก็ต้องให้มีสติ ต้องให้มีปัญญา ต้องให้มีกรุณา ประคับประคองกันไปให้เสมอ อย่าให้มีสิ่งอื่นนอกจากสติปัญญา และเมตตากรุณาเข้ากำกับ ใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น