จิตว่างจากกิเลส

ก็หมายความว่า ขณะที่ญาติโยมรู้ลมหายใจเข้าลมหายใจออก ขณะนั้นไม่คิดถึงเรื่องอื่น ตั้งใจรู้เฉพาะลมเข้ากับลมออก เพียงครั้งหนึ่งหรือสองครั้งก็ตาม เวลานั้นจิตว่างจากกิเลส หรือท่านผู้ใดจิตสนใจเฉพาะคำภาวนา ที่ภาวนาว่า พุทโธ หายใจเข้านึกว่า พุท หายใจออกนึกว่า โธ เอาจิตจดจ่อแค่นี้สัก ๒-๓ ครั้งก็ตาม เวลาที่เรานึกถึงลมหายใจเข้าหายใจออกก็ดี หรือนึกถึงคำภาวนาพุทโธก็ดี เวลานั้นอารมณ์อื่นไม่แทรก ก็ถือว่าจิตว่างจากกิเลส การฝึกฝนให้จิตว่างจากกิเลสวันละเล็กวันละน้อย ไม่ช้ามันก็มีการสะสมตัวกัน ไม่ช้าก็มีอารมณ์มากขึ้นอย่างที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า พระโสดาบันก็ดี พระสกิทาคามีก็ดี ทั้งสองท่านนี้มีสมาธิเล็กน้อย มีปัญญาเล็กน้อย แต่มีศีลบริสุทธิ์

โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

ธัมมวิโมกข์ ธรรมที่ทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์

ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ ๑๓๒ หน้า ๕๙-๖๐

หนังสือธรรมะ ที่จัดทำเพื่อพระนิพพาน และเผยแพร่คำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เหมาะสำหรับทุก ๆ ท่าน ที่ปรารถนาความสุขที่แท้จริง

ที่มา

( ลิขสิทธิ์เป็นของ "ทีมงานเว็บวัดท่าซุง" )

http://www.watthasung.com/

ภาพจากพี่ P'One-nachai Ngamwongwan ครับ