🤵ผู้ถาม : หลวงพ่อฯ ครับ..
เหตุใด พระพุทธเจ้าจึงมีอายุแค่ ๘๐ ปี ล่ะครับ..?
⚜️หลวงพ่อ : #สมัยพระพุทธเจ้า #ทรงเป็นพระโพธิสัตว์ ชาติหนึ่ง #พระพุทธเจ้าทรงฆ่ายักษ์ #แล้วยักษ์แช่ง #ให้เป็นพระพุทธเจ้าอายุแค่๘๐ปี
🤵ผู้ถาม : ทำไมคำแช่ง จึงเป็นผล ครับ.?
⚜️หลวงพ่อ : ความจริงไม่ได้แช่งละมั้ง..
เขาคงรู้ว่า พระพุทธเจ้ามีอายุแค่ ๘๐ ปี ละมั้ง เขาไม่ได้แช่ง มันเป็นคำสาป..
*สาป* นี่ มันเหนือกว่าแช่ง เขายังมีอำนาจ ใช่ไหม..
⚜️ ถ้าถามว่า : "คำสาป" ทำไมมีอำนาจมาก ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน.. แต่คำสาป เป็นไปตามนั้นจริง ถ้าเขาสาปให้เราเป็นอะไร เราต้องเป็นตามนั้นแน่..
⚜️ คราวนี้ "แช่ง" มันไม่เป็นหรอก เพราะ "แช่ง" มันเป็นอารมณ์กิเลส..
แต่ "คำสาป" ถามว่า.. มาจากไหน.. ฉันก็ไม่รู้ เหมือนกัน.
🔱รวมความว่า ยักษ์ตนนั้น เขาสาป.. เขาบอกว่า.. "ท่านอย่าฆ่าฉันนะ เวลานี้ ฉันมีอายุ ๘๐ ปี"
⚜️ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ #ก็เพราะว่าพระพุทธเจ้าทรงเงื้อเท้าขึ้นมา #ยักษ์เขาเห็นกงจักรกลางอุ้งเท้า.. #ก็ทราบว่าท่านเป็นพระโพธิสัตว์ #ที่ใกล้จะบรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาน นี่ต้องใกล้นะ.
⚜️เขาบอกว่า : "#ท่านอย่าฆ่าฉันนะ เวลานี้ ฉันมีอายุ ๘๐ ปี #ถ้าท่านฆ่าฉัน #ท่านเป็นพระพุทธเจ้าจะมีอายุ๘๐ปีต้องนิพพาน"
⚜️ #แต่ว่าพระพุทธเจ้าท่านขันอาสา #เพราะยักษ์ขึ้นมากินคนทุกปี ท่านรับอาสาพระราชาไป ก็จำเป็นต้องทำ
⚜️ #เลยกระทืบหัวยักษ์ #คอหักไปเลย ท่านถึงอายุ ๘๐ ปี ท่านก็นิพพาน มันเนื่องกันหรือเปล่าไม่ทราบ พระสูตรว่ายังงั้น
🖋️📚ธัมมวิโมกข์ เล่มที่ ๓๙๘ ปีที่ ๓๕ เดือน พฤษภาคม ๒๕๕๗ หน้าที่ ๖๔ - ๖๕
⚜️พระราชพรหมยานเถระ⚜️
🙏หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง🙏
🖋️📚คัดลอกแบ่งปันเป็นธรรมทานโดย⚜️
🧘จิตหนึ่งประภัสสรสุดยอดคือพระนิพพาน
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
⚜️ #วันนี้วันพระ⚜️
🙏#วันอัฏฐมีบูชา🙏
✴️ #วันถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระ
ตรงกับวันแรม ๘ ค่ำแห่งเดือนวิสาขะ (เดือน ๖)
⚜️เนื่องด้วยอัฏฐมีคือวันแรม ๘ ค่ำ แห่งเดือนวิสาขะ (เดือน ๖) เป็นวันที่ถือกันว่าตรงกับวันถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระ เมื่อถึงวันนี้แล้ว พุทธศาสนิกชนบางส่วน ผู้มีความเคารพในพระพุทธองค์ มักนิยมประกอบพิธีบูชา ณ ปูชนียสถานนั้น ๆ วันนี้จึงเรียกว่า "วันอัฏฐมีบูชา"
✴️ #ประวัติความเป็นมา
⚜️เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จปรินิพพานแล้ว ๘ วัน มัลลกษัตริย์แห่งนครกุสินารา พร้อมด้วยประชาชน และพระสงฆ์อันมีพระมหากัสสปเถระเป็นประธาน ได้พร้อมกันกระทำการถวายพระเพลิงพุทธสรีระ ณ มกุฏพันธนเจดีแห่งกรุงกุสินารา วันนั้นเป็นวันหนึ่งที่ชาวพุทธต้องมีความสังเวชสลดใจ และวิปโยคโศกเศร้าเป็นอย่างยิ่ง เพราะการสูญเสียแห่งพระพุทธสรีระ เมื่อวันแรม ๘ ค่ำ เดือน ๖ ซึ่งนิยมเรียกกันว่าวันอัฏฐมีนั้นเวียนมาบรรจบแต่ละปี พุทธศาสนิกชนบางส่วน โดยเฉพาะพระสงฆ์และอุบาสกอุบาสิกาแห่งวัดนั้น ๆ ได้พร้อมกันประกอบพิธีบูชาขึ้น เป็นการเฉพาะภายในวัด เช่นที่ปฏิบัติกันอยู่ในวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฏิ์ เป็นต้น แต่จะปฏิบัติกันมาแต่เมื่อใด ไม่พบหลักฐาน ปัจจุบันนี้ก็ยังถือปฏิบัติกันอยู่
✴️ #ความสำคัญ
โดยที่วันอัฏฐมีคือวันแรม ๘ ค่ำ เดือน ๖ เป็นวันที่มีเหตุการณ์สำคัญทางพระพุทธศาสนา ถือเป็นวันที่ตรงกับวันที่ตรงกับวันถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระเป็นวันที่ชาวพุทธต้องวิปโยค และสูญเสียพระบรมสรีระแห่งองค์พระบรมศาสดา ซึ่งเป็นที่เคารพสักการะอย่างสูงยิ่ง และเป็นวันควรแสดงธรรมสังเวชและระลึกถึงพระพุทธคุณให้สำเร็จเป็นพุทธานุสสติภาวนามัยกุศล
✴️ #พิธีอัฏฐมีบูชา
การประกอบพิธีอัฏฐมีบูชานั้น นิยมทำกันในตอนค่ำและปฏิบัติอย่างเดียวกันกับประกอบพิธีวิสาขบูชา ต่างแต่คำบูชาเท่านั้น
✴️ #คำถวายดอกไม้ธูปเทียนในวันอัฏฐมีบูชา
ยะมัมหะ โข มะยัง, ภะคะวันตัง สะระณัง คะตา, โย โน ภะคะวา สัตถา, ยัสสะ จะ มะยัง, ภะคะวะโต ธัมมัง โรเจมะ, อะโหสิ โข โส ภะคะวา, มัชฌิเมสุ ชะนะปะเทสุ, อะริยะเกสุ มะนุสเสสุ อุปปันโน, ขัตติโย ชาติยา, โคตะโม โคตเตนะ, สักยะปุตโต สักยะกุลา ปัพพะชิโต, สะเทวะเก โลเก สะมาระเก สะพรัหมะเก, สัสสะมะณะพราหมะณิยา ปะชายะ สะเทวะมะนุสสายะ, อะนุตตะรัง สัมมาสัมโพธิง อะภิสัมพุทโธ, นิสสังสะยัง โข โส ภะคะวา, อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ, วิชชาจะระณะสัมปันโน, สุคะโต โลกะวิทู, อนุตตะโร ปุริสทัมมะสาระถิ, สัตถา เทวะมะนุสสานัง, พุทโธ ภะคะวา สวากขาโต โข ปะนะ, เตนะ ภะคะวา ธัมโม, สันทิฏฐิโก, อะกาลิโก, เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก, ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ. สุปะฏิปันโน โข ปะนัสสะ, ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ, อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา, เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อาหุเนยโย, ปาหุเนยโย, ทักขิเนยโย อัญชลีกะระณีโย. อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสะ. อะยัง โข ปะนะ ถูโป(ปฏิมา) ตัง ภะคะวันตัง อุททิสสะ กโต (อุททิสสิ กตา) ยาวะเทวะ ทัสสะเนนะ, ตัง ภะคะวันตัง อะนุสสะริตวา, ปะสาทะสังเวคะปะฏิลาภายะ, มะยัง โข เอตะระหิ, อิมัง วิสาขะปุณณะมิโตปะรัง อัฏฐะมีกาลัง, ตัสสะ ภะคะวะโต สรีรัชฌาปะนะกาละสัมมะตัง ปัตวา, อิมัง ฐานัง สัมปัตตา, อิเม ทัณฑะทีปะธูปะ-, ปุปผาทิสักกาเร คะเหตวา, อัตตะโน กายัง สักการุปะธานัง กะริตวา, ตัสสะ ภะคะวะโต ยะถาภุจเจ คุเณ อะนุสสะรันตา, อิมัง ถูปัง(ปะฏิมาฆะรัง) ติกขัตตุง ปะทักขิณัง กะริสสามะ, ยะถาคะหิเตหิ สักกาเรหิ ปูชัง กุรุมานา.
สาธุ โน ภันเต ภะคะวา, สุจิระปะรินิพพุโตปิ, ญาตัพเพหิ คุเณหิ, อะตีตารัมมะณะตายะ ปัญญายะมาโน, อิเม อัมเหหิ คะหิเต, สักกาเร ปะฏิคคัณหาตุ, อัมหากัง, ฑีฆะรัตตัง, หิตายะ, สุขายะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น