***ถ้าทำใจจริงเพื่อความไม่ประมาทในชีวิต**จิตนึกถึงพระนิพพานเป็นอารมณ์เข้าไว้ เรามีอยู่แล้ว** หลังจากนั้นถ้าเวลาจิตสบาย ก่อนจะหลับถ้าทำงานมาเหนื่อยๆ อยู่ที่บ้านไม่ต้องนั่งก็ได้ นอนเลย หมดเรื่องหมดราวไป มันเมื่อย เอนกายนอนศีรษะถึงหมอนก็นึกถึงความเป็นจริงว่า**เกิดเป็นคนมันเป็นทุกข์ เราไม่ต้องการอีก เป็นเทวดาหรือพรหมสุขจริง แต่ไม่นาน เราไม่ต้องการอีก เราต้องการนิพพาน** รวบรวมกำลังใจคิดว่า **โลกนี้ที่เต็มไปด้วยความทุกข์อย่างนี้ เราไม่ต้องการมันอีก เป็นเทวดาหรือพรหมเราไม่ต้องการ เราต้องการอย่างเดียวคือ นิพพาน**
***ท่านที่ได้มโนมยิทธิพุ่งใจไปนิพพานทันที ไปอยู่ต่อหน้าองค์สมเด็จพระชินศรี แล้วก็ตัดสินใจว่า ถ้าร่างกายนี้พังเมื่อไร ขอมาที่นี่เมื่อนั้น**
***ถ้าท่านที่ยังไม่ได้มโนมยิทธิก็ไม่เป็นไร ก็ตัดสินใจตามนี้**ตัดสินใจว่าเราต้องการพระนิพพาน เราคิดว่าร่างกายนี้พังเมื่อไรขอไปนิพพานเมื่อนั้น**......**เอาใจเข้ามานึก ถึงพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่งเป็นอารมณ์ นอนภาวนาว่า **พุทโธ** ก็ได้ **สัมมาอรหัง** ก็ได้ **นะมะ พะธะ** ก็ได้ ภาวนาว่าอย่างไรก็ได้ที่คล่องแล้ว ภาวนาสัก ๒ - ๓ นาทีหลับไปก็ใช้ได้**
***พอตื่อนขึ้นมาใหม่ๆ ก็รวบรวมกำลังใจ สำหรับท่านที่เป็นสุกขวิปัสสโก ไม่เคยได้มโนมยิทธิ ก็รวบรวมกำลังใจคิดว่าการเกิดเป็นมนุษย์ ตอนเช้านี่เราเริ่มมีทุกข์ขึ้นแล้ว ต้องหิว ต้องทำมาหากิน ต้องเหน็ดเหนื่อย ต้องสัมผัสกับอารมณ์ที่เราไม่พอใจ การเป็นมนุษย์มันไม่ดีอย่างนี้ ถ้าความเป็นมนุษย์มันตายเมื่อไร ขอไปนิพพานเมื่อนั้น ตั้งใจแบบนี้แล้วก็ภาวนาตามชอบใจ สักครู่หนึ่ง ๒ - ๓ นาทีก็ได้
***สำหรับท่านที่ได้มโนมยิทธิ ตื่นขึ้นมาใหม่ๆ ถ้าไม่พอใจจะนั่ง ก็นอนใช้ได้ รวบรวมกำลังใจ ตัดสินใจว่า ร่างกายถ้ามันไม่ดีอย่างนี้ โลกมันมีความทุกข์อย่างนี้ เราไม่ต้องการมันอีก เราต้องการเฉพาะพระนิพพาน รวบรวมกำลังใจส่งใจไปนิพพานทันที อยู่ต่อหน้าพระพุทธเจ้าสัก ๒ - ๓ นาทีก็พอ ตัดสินใจว่าถ้าร่างกายตายเมื่อไร ขอมาที่นี่เมื่อนั้น วันนั้นทั้งวันอารมณ์จะมีแต่ความสุข**
***ถ้าหากว่าเวลาท่านจะตายจริงๆ บรรดาท่านพุทธบริษัท **อารมณ์อย่างนี้ท่านมีประจำใจ จะประจำเฉพาะก่อนหลับ หรือตื่นใหม่ๆ ก็ใช้ได้** กลางวันทำงานทำการมันก็เผลอไปบ้าง เป็นของธรรมดา ถ้าเพียงเท่านี้ ถ้าอาการป่วยไข้ไม่สบายมันเกิดขึ้น ความทุกข์ทางกายเกิดขึ้นมันจะมีอารมณ์เกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายร่างกายจริงๆ โดยไม่ต้องบังคับ ถ้าความเบื่อหน่ายร่างกายเกิดขึ้นมา **นั่นมันอารมณ์ของพระอรหันต์ จะตายวันไหน วันนั้นจะเป็นพระอรหันต์ก่อนแล้วนิพพาน แค่นี้ก็หมดกันถึงนิพพานแล้วนะ**.....**ขอบรรดาท่านพุทธบริษัททุกท่านตั้งใจ ตามนี้ ท่านจะไม่พลาดนิพพานในชาตินี้***
.
***โอวาทธรรมคำสอน***พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน
วัดจันทาราม(ท่าซุง) จ.อุทัยธานี
จากหนังสือ คำสอนหลวงพ่อวันท่าซุง ๒๕ หน้า ๑๐๕ - ๑๐๖
Benjar Nippitarnit ผู้พิมพ์คัดลอก...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น