การเกิดเป็นมนุษย์เป็นของยาก
ใครเกิดมาได้พบพระพุทธศาสนาถือว่าโชคดีมาก
คนอื่นจักเป็นอย่างไรอย่าไปสนใจ อย่าไปห้ามกรรมหรือสนใจ
ในกรรมของใคร ให้ดูการกระทำของกาย-วาจา-ใจของตนเอง
พึงกำหนดรู้อยู่ในศีล-สมาธิ-ปัญญาตลอดเวลา ใครกระทำผิด
ศีล-สมาธิ-ปัญญา อย่าไปโกรธเขา ให้พึงมีเมตตาให้มาก ๆ
ให้คิดว่าคนเราเกิดมาเป็นมนุษย์นี้ได้ก็แสนยาก นี่โชคดีมาก
ที่เกิดมาพบพระพุทธศาสนา ได้พบพระธรรมคำสอนของ
พระพุทธองค์ และได้พบพระอริยสงฆ์ หากไม่สามารถรักษา
ศีล-สมาธิ-ปัญญาไว้ให้ได้ ก็ต้องไปเริ่มต้นใหม่ที่อบายภูมิ
ให้รู้สึกสงสารพวกเหล่านี้ด้วยเมตตาจริง ๆ อย่าเอาความรู้สึก
สมน้ำหน้าเข้าไปเจือปน ความเกลียดชัง อารมณ์ปฏิฆะ
ก็จักเกิดขึ้นแทนเมตตา
ให้พิจารณาเรื่องเมตตาและพรหมวิหาร ๔ ให้มาก ๆ แล้วจิต
จักมีอารมณ์เยือกเย็นขึ้นได้ การปฏิบัติก็จักเข้าถึงมรรคผลได้เร็ว
แต่พึงระมัดระวัง คำว่าการมีพรหมวิหาร ๔ ให้แก่ตัวเองนั้น ไม่ใช่
ความเห็นแก่ตัว ผู้ใดเข้าใจอย่างนั้น จักแปลคำสอนของตถาคตเจ้าผิด
ให้พิจารณาให้ลึกซึ้งแล้วจักรู้ชัดว่า พรหมวิหาร ๔ เกิดขึ้นกับจิต
ตนเองเป็นอย่างไร ความเห็นแก่ตัว หรือมัชฉริยะ ความตระหนี่
ขี้เหนียวเป็นอย่างไร ให้สังเกตว่า พรหมวิหาร ๔ เกิดขึ้นกับจิตแล้ว
จักเยือกเย็นมาก แต่ความเห็นแก่ตัวเกิดขึ้นกับจิตเมื่อไหร่ก็จัก
เร่าร้อนเมื่อนั้น พิจารณาแยกออกมาให้ได้
ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น