17 เมษายน 2565

ธรรมะ คือ

ธรรมะ คือ 
ธรรมชาติของความเป็นจริง 
ทุกอย่างมีอยู่แล้ว เป็นจริงอยู่แล้ว
เป็นธรรมะชาติความเป็นจริง
ที่เป็นมา และเป็นไปตลอด 
ไม่มีเปลี่ยนแปลง 
อุปมาดั่งเกลือเกลือมีรสเค็ม 
ความเค็มมันก็เค็มอยู่ตลอดกาล  
เขาก็เที่ยงของเขาอยู่อย่างนั้น 
รสของเขามีแล้ว ไม่ได้เปลี่ยนแปลง
ไม่เห็นว่าเกลือมันหวานสักครั้ง  
กินอยู่บนฟ้า กินอยู่ใต้ดิน  
กินอยู่ประเทศไหนเมืองไหน 
ก็เค็มอยู่อย่างนั้น 
ไม่ทิ้งรสชาติของเขาหรอก 

ลักษณะความโกรธ
มันก็โกรธอยู่อย่างนั้น  
ของมันมีอยู่ประจำโลก  

ความอิจฉาอาฆาต
มันก็มีอยู่อย่างนั้น 
ของมันอยู่ประจำโลกแต่ไหนแต่ไร รสขมก็มี  

เรื่องความโกรธ 
ความแค้นมันเป็นอาหารของใจนะ  

เรื่องขม เรื่องเผ็ด เรื่องเค็ม  
เป็นรสชาติที่เกิดจากลิ้น 
เรื่องร้อนเรื่องหนาวก็เกิดจาก
ร่างกายเรื่องเสียงดีไม่ดีก็เกิดจากหู  

สิ่งดีไม่ดีก็เกิดจากหู 
ผู้รับประสาท ผู้รับอารมณ์ต่าง ๆ  
รูปมันดีไม่ดีก็เกิดขึ้นจากตา  
แต่ว่าถึงดีไม่ดีสิ่งเหล่านั้น
ก็ไม่รู้ว่าตัวดีไม่ดีหรอก  

แต่ใจเป็นผู้รับรู้ทั้งหมด  
แต่เราก็มีปัญหาแก้ใส่ใจอย่างเดียว 
เขามีแต่แสดงตามแบบของเขา
อยู่อย่างนั้นตลอดกัปตลอดกัลป์

#คติธรรมคำสอน
หลวงปู่ศรี มหาวีโร 
วัดประชาคมวนาราม(ป่ากุง)
อ.ศรีสมเด็จ จ.ร้อยเอ็ด

ไม่มีความคิดเห็น:

อริยสัจ 4 และมรรคแปด

ขอนอบน้อมแด่ พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ห่างไกลจากกิเลสตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เองพระองค์นั้น พระผู้มีพระภาค ทรงตรัส...