ทีนี้อารมณ์ของวิปัสสนาญาณ มันก็คือยอมรับนับถือกฎของธรรมดา หรือว่ายอมรับนับถือกฎของความเป็นจริง ให้รู้ว่าร่างกายนี่มันไม่ใช่เรา มันไม่ใช่ของเรา
เพราะว่าอะไร เพราะว่ามันพังแน่ ถ้ามันเป็นเราจริง มันเป็นของเราจริง มันจะอยู่ได้ยังไง มันก็ต้องตามใจเรา แต่นี่ทุกอย่างเราไม่ต้องการให้มันแก่มันก็จะแก่ เราไม่ต้องการให้มันป่วยมันก็ป่วย เราไม่ต้องการให้มันหิวมันก็จะหิว เราไม่ต้องการให้มันเหนื่อยมันก็เหนื่อย เราไม่ต้องการให้มันร้อนมันก็จะร้อน เราไม่ต้องการให้มันปวดอุจจาระ ปัสสาวะ ถึงเวลาจะปวดมันก็ปวด มันไม่ตามใจเราสักอย่าง
นี่เป็นอันว่ามันกับเราคบกันไม่ได้ มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราก็รู้แต่เพียงว่า
"ร่างกายนี้เป็นที่อาศัยชั่วคราวของเราเท่านั้น เราคืออาทิสสมานกายหรือที่เรียกกันว่า "จิตใจ" ที่เข้ามาอาศัยกาย ร่างกายอันนี้มันเป็นปัจจัยของความทุกข์ เราไม่ต้องการมันอีก"
...พอจิตใจของเราเบื่อในร่างกาย คิดว่ามันไม่ดี ดินแดนที่ดีมีแห่งเดียวคือพระนิพพาน จิตจับพระนิพพานเป็นอารมณ์ แล้วความสงสัยในคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าก็ไม่มี
🙏หลวงพ่อพระราชพรหมยาน🙏
ธรรมที่ทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์
📙ธัมมวิโมกข์
ปีที่ ๔๒ ฉบับที่ ๔๗๖ เดือน พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๖๓
หน้า.....๗๗
🖊ปัณณ์ธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น