เพียรสร้างความดี..แต่ไม่เพียรละความชั่ว..
ก็เหมือนคนแต่งตัวสวย..แต่ไม่ยอมอาบน้ำ
สวยแต่เหม็น..อยากเห็นแต่ไม่อยากเข้าใกล้
เพียรสร้างบุญ..แต่ไม่เพียรละบาป..
ก็เหมือนคนพยายามพายเรือ..
แต่ไม่ยอมแกะเชือกที่ผูกเรือไว้กับฝั่ง
พายสุดแรงกำลัง..แต่ก็ไปไม่ถึงไหน
เพียรทรงจำธรรมะ..แต่ไม่นำมาปฏิบัติ..
ก็เหมือนคนป่วย..อ่านฉลากยาแต่ไม่ยอมกิน
พระพุทธองค์เรียกคนเหล่านี้ว่า "โมฆะบุรุษ"
ความเพียรเป็นบารมีอันยิ่ง..
แต่ควรประกอบด้วยปัญญา..
อย่าเพียรทำสิ่งต่างๆอย่างงมงาย
เพราะสุดท้ายสิ่งที่ได้..
อาจเป็นการเพิ่มทุกข์ให้แก่ตนเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น