- พระองค์ทิ้งลูกทิ้งเมียไปบวชจริงหรือ? หรือว่าไปแสวงหาสันติสุขที่แท้จริงมาให้แก่ลูกเมียกันแน่!
- พระองค์รักอย่างไรจึงต้องหนีคนที่รักในนั่งทุกข์ทรมานอยู่กลางป่า เพื่ออะไร?
- เจ้าชายสิทธัตถะจากบุตรจากภรรยาออกจากพระราชวังอันแสนผาสุก ทรงจากไปด้วยความรัก หรือความชัง..!?
... ถามว่า : ทหารที่ทิ้งลูกเมียไปรบป้องกันประเทศ เขาเป็นคนเห็นแก่ตัวหรือไม่? และหากเขาห่วงชีวิตตนเองมากกว่า ต้องการอยู่เสพสุขอยู่กับครอบครัวไม่ยอมจากลูกจากเมียไปรบทีาชายแดน เขาเป็นคนเช่นไร? ในเมื่อวข้าศึก(ความแก่ ความเจ็บ ความตาย)กำลังมาประชิดถึงประตูบ้าน อยู่ทุกขณะ! อะไรจะเกิดขึ้นกับลูกเมียของเขา?
... ถามว่า : ทหารที่ทิ้งลูกเมียไปรบ ป้องกันประเทศ...เขาเป็นคนเห็นแก่ตัวหรือไม่? และถ้าหากเขารักลูกรักเมียมาก ไม่ยอมจากลูกจากเมียไป..เขาเป็นคนเช่นไร?
... “ข้าศึก คือ ความแก่ ความตาย ความพลัดพราก ความเศร้าโศก และการตกนรกหมกไหม้ กำลังคืบคลานเข้ามาบดบี้บีทาชีวิตมนุษย์ทุกคนอยู่ ไม่ใช่หรือ?”
... ถามว่า : ข้าศึกกองทัพใดในสากลจักรวาล ที่คอยย่ำยีชีวิตมนุษย์เราได้อย่างโหดร้ายแสนทรมาน อย่างหาหนทางตอบโต้เอาคืนใดๆ ไม่ได้เลย ..ได้เท่ากับกองทัพแห่งความแก่ ความเจ็บ ความตาย (และการตกนรก) ..ซึ่งมีสาเหตุมาจากตัณหาราคะในจิตใจ ของเราเอง
... “กิเลสตัณหา ราคะ” คือตัวก่อภพ ก่อชาติให้สัพพสัตว์ยังต้อง "เวียนว่าย ตาย-เกิด" อยู่ร่ำไป....ถึงแม้จะได้ประสบสุขอยู่บ้างเป็นระยะๆ แต่กลับเป็นเหยื่อล่อให้หลงยึดข้องไว้กับทุกข์หนักเข้าไปอีก จนต้องทำใจยอมจำนนเสียว่า
...“ชีวิตก็ต้องเป็นอย่างนี้แหละ เกิดมาแล้วก็ต้องแก่ เจ็บ ตายอย่างนี้แหละ จะมัวไปหาหนทางชนะศึกนี้อยู่ทำไม ในเมื่อยังไม่เคยมีใครในประวัติศาสตร์มนุษยชาติเอาชนะต่อความแก่ ความเจ็บ ความตายได้เลยสักคน แทนที่จะนั่งกลุ้มหาหนทางเอาชนะศึกนี้ มาแสวงหาความสุขภายใต้การบงการของผู้ชนะที่แน่นอนอยู่แล้ว ไม่ดีกว่าหรือ? ทำชีวิตให้รวยขึ้น ให้สวย หล่อขึ้น ให้มีกินมีใช้สะดวกสบายยิ่งขึ้น ไม่ดีกว่าหรือ? จะมัวไปพรั่นพรึงต่อผู้ชนะที่ทรงอำนาจเช่นนี้ ให้เสียสุขในปัจจุบันขณะไปทำไม? เอาแรงกายแรงใจมาทำมาหากิน ทำชีวิตในวันพรุ่งนี้ให้มีความสุขสะดวกสบายกว่าทุกวันๆ ที่ผ่านมา ไม่ดีกว่าหรือ?”
..... สัตว์ทั้งหลายคิดกันเพียงแค่นี้ จึงพัฒนาตนเองอย่างสูงสุดได้เพียงแค่ความเป็นมนุษย์หรือเทพ ยังไม่ถึงขั้นความเป็น “อริยะ” หรือ “มหาบุรุษ”
.
......และในประเด็นนี้ เป็นคำตอบสำหรับคำถามที่ว่า “เจ้าชายสิทธัตถะ ทรงทิ้งบุตร ทิ้งภรรยา ออกจากพระราชวังไปหาความสุขแต่เพียงผู้เดียว เป็นการกระทำของบุรุษที่มีความรับผิดชอบต่อครอบครัวหรือไม่?”
....ตอบด้วยคำถามว่า : พระองค์ออกจากพระราชวัง จากปราสาทแสนสุข ๓ ฤดู ไปบรรทมสุขสบายอยู่ที่ไหน และกินอยู่อย่างไร?
....ตอบด้วยคำถามว่า : บุรุษที่รู้แน่ว่า ลูกเมียจะต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตายไปในที่สุด แล้วอยู่ตักตวงความสุขจากกันและกันภายในครอบครัว โดยไม่คิดหาหนทางแก้ไข คนเช่นนี้น่ายกย่องนักหรือ?
....ตอบด้วยคำถามว่า : ในที่สุด พระเจ้าสุทโธทนะ พระนางพิมพา และพระราหุลได้บรรลุพระอรหันต์ สรรพสัตว์ได้พ้นทุกข์ เพราะใคร?
สิ่งที่มหาบุรุษของโลก รัก..เทิดทูลยิ่งกว่าชีวิตตนเอง..คืออะไร
ตอบ... ลูก และภริยา
ก่อนหน้านั้น พระโพธิสัตว์ (พระองค์พุทธเจ้า) เคยบริจาคชีวิตตนเองให้เป็นอาหารของสัตว์อื่นแล้วหลายชาติ...ในเมื่อพระองค์สละบุตรและภริยาที่รักได้ ..ก็ย่อมไม่มีสิ่งใดในจักรวาลที่พระองค์สละเพื่อผู้อื่นไม่ได้..อีกต่อไป
_ ถามว่า : ถ้าพระเวสสันดรไม่มีจิตเด็ดเดี่ยวพอ..ที่จะบริจาคบุตรและภริยา พระองค์จะมีพลานุภาพแห่งจิตเด็ดขาด..พอที่จะมาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าได้หรือไม่
และถ้าพระองค์ไม่ได้ตรัสรู้ เป็นพระพุทธเจ้า...แล้วลูกเมีย คือ พระนางพิมพา พระราหุล และพระอุบลวรรณาเถรี จะมีโอกาสบรรลุอรหันต์ตามพระองค์..เข้าถึงความพ้นทุกข์ได้หรือไม่
..และการที่ยังบรรลุธรรมไม่ได้นั่นคืออะไร?... คือ ยังต้องตกนรกได้อีกในแสนโกฏิชาติ ในอานาคตนั่นเอง..
ตอบว่า ???? ทหารที่ทิ้งลูกเมียไปรบ ป้องกันประเทศ...เขาเป็นคนเห็นแก่ตัวหรือไม่!
ดาวน์โหลด อ่านรายละเอียดในหนังสือ
ดูที่ : https://drive.google.com/uc?authuser=0&id=1J1Bi-LWDe2RD3BcD3XX1WugTr9aKCrZX&export=download
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น