ให้คิดอย่างนี้ไว้เป็นปกติ ไม่ใช่ว่าจะคิดเฉพาะมานั่งที่นี่นะ คิดทั้งวันใคร่ครวญทั้งวัน มองเห็นคน มองเห็นสัตว์ มองเห็นวัตถุก็ดีว่า ไม่มีความหมาย ไม่ช้าก็พังหมด ตัวของเราไม่ช้าร่างกายเราก็พัง เราจะไม่ยึดไม่เกาะมัน สิ่งที่เราต้องการก็คือ พระนิพพาน
อารมณ์ยามว่างถ้าคิดอย่างนี้ละก็ เวลารวบรวมกำลังใจเป็นสมาธิก็ไม่ต้องทำอะไรมาก รวบรวมกำลังใจปั๊ป จับอารมณ์คิดว่าเราต้องการพระนิพพาน ขึ้นไปทันที มุ่งเฉพาะจิต นั่นคือพระนิพพานก่อนไปที่วิมานของเรา หรือวิมานขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ได้ตามใจเราชอบ แล้วก็ไปอยู่ที่นั้นให้มันชื่นใจ ต่อไปจะท่องเที่ยวไปไหนก็เป็นเรื่องของท่าน ถ้าหากว่าทำอย่างนี้ จิตใจของท่านจะมีความเบาใจ คือว่าไม่ต้องไปนั่งพิจารณาตัดโน่นตัดนี่ เวลาที่เราจะเคลื่อนจิต เราตัดให้มันเป็นกิจประจำวัน ทุกวัน ทุกเวลา ทุกวินาที จนกระทั่งอารมณ์ของเรานี้
...เห็นทุกข์ในโลกก็ดี ว่ามันเป็นของธรรมดา
...เห็นสุขในโลก ถือว่ามันเป็นของหลอกลวง ไม่ใช่สุขจริงๆ
...เห็นผู้ชายหรือผู้หญิง ก็ถือว่าคนประเภทนี้สกปรกไม่ช้าก็ตาย ไม่มีความหมายสำหรับเรา เราสกปรกฉันใด เขาก็สกปรกฉันนั้น เรามีทุกข์ฉันใด เขาก็มีทุกข์ฉันนั้น คิดอย่างนี้นะ
🙏หลวงพ่อพระราชพรหมยาน🙏
ธรรมที่ทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์
📙ธัมมวิโมกข์
ปีที่ ๔๒ ฉบับที่ ๔๗๕ เดือน ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๓
หน้า.....๕๒-๕๓
🖊ปัณณ์ธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น