คนทั้งหลาย ที่เกิดขึ้นมาในโลก
ส่วนมาก ล้วนตายไปกับความมืดบอด
ตอนยังมีชีวิต ก็หลงมัวเมาสนุกสนานเพลิดเพลิน
ในการอยู่การกิน หัวเราะร้องไห้กันไป
ตามแต่จะประสบสุขทุกข์ รักและชัง
ปล่อยตัวปล่อยใจ ให้ชีวิตเดินไปตามยถากรรม
โดยไม่สนใจที่จะคิดสร้างกรรมดี ขึ้นด้วยจิตใจ
และเรี่ยวแรงตามกำลังสติปัญญาที่มี
ปล่อยให้วันคืนล่วงไป เหมือนสัตว์ตัวหนึ่ง
ที่เขาเลี้ยงอย่างอ้วนพี แล้วก็นำไปสู่โรงฆ่า
ช่างน่าเวทนาเสียจริงๆ
ส่วนมาก ล้วนตายไปกับความมืดบอด
ตอนยังมีชีวิต ก็หลงมัวเมาสนุกสนานเพลิดเพลิน
ในการอยู่การกิน หัวเราะร้องไห้กันไป
ตามแต่จะประสบสุขทุกข์ รักและชัง
ปล่อยตัวปล่อยใจ ให้ชีวิตเดินไปตามยถากรรม
โดยไม่สนใจที่จะคิดสร้างกรรมดี ขึ้นด้วยจิตใจ
และเรี่ยวแรงตามกำลังสติปัญญาที่มี
ปล่อยให้วันคืนล่วงไป เหมือนสัตว์ตัวหนึ่ง
ที่เขาเลี้ยงอย่างอ้วนพี แล้วก็นำไปสู่โรงฆ่า
ช่างน่าเวทนาเสียจริงๆ
ท่านพ่อลี ธัมมธโร
กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น