ค ติ ธ ร ร ม ๑ ๐ ๘ (ชุดที่ ๒)

ค ติ ธ ร ร ม ๑ ๐ ๘ (ชุดที่ ๒)
พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)
วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

เรื่องพระธรรม

๑๐. สละกายบูชาพระพุทธ สละวาจาบูชาพระธรรม
สละใจบูชาพระสงฆ์ เรียกว่า “ปฏิบัติบูชา”

๑๑. ความดี ความชั่ว สุข ทุกข์ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเทวบุตร
เทวดา หรือใครที่ไหน มันขึ้นอยู่ที่การกระทำอันเกิดจาก
การทำกรรมดี กรรมชั่วของตัวเรานี่เอง

๑๒. สมบัติที่เป็นของกาย เรียกว่า โลกียทรัพย์
สมบัติที่เป็นของใจเรียกว่า อริยทรัพย์
สมบัติของกายอาศัยใช้ได้เฉพาะแต่ในโลกนี้
แต่สมบัติของใจใช้ได้สำหรับโลกหน้า

๑๓. โลกียทรัพย์ เป็นของที่เราจะนำติดตัวไป
โลกหน้าไม่ได้ จึงต้องแปรโลกียทรัพย์ให้เป็น
อริยทรัพย์ เสียก่อน จึงจะนำติดตัวไปโลกหน้าได้

๑๔. สมบัติของผู้ดีคือ อริยสัจ หรือ อริยทรัพย์

๑๕. โลกธรรม ๘ คือ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ซึ่งเป็นฝ่ายดี
กับเสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ ซึ่งเป็นฝ่ายชั่ว
ทั้งหมดนี้บุคคลใดติดอยู่ก็เท่ากับผู้นั้นถูกเขาจองจำไว้

๑๖. คนในโลกมี ๔ จำพวก คือ

๑. คนพาล ชอบทำชั่ว โทษของตัวมองไม่เห็น

๒. กัลยาณชน คนดีทำตนให้มีค่า ทำเวลาไม่ให้สูญ

๓. บัณฑิต ผู้ฉลาด เลือกการงานสิ่งคู่ควร
คบคนรู้จักเลือก ทำความดีให้เกิดได้

๔. มหาบัณฑิต ไม่รัก ไม่เกลียด ไม่เบียดเบียนใคร
ประโยชน์ใหญ่จักเกิดมี

๑๗. โลกมนุษย์มีทั้งเกิด แก่ เจ็บ ตาย

โลกของเทวดานั้นมีแต่เกิดกับตาย ไม่มีแก่ ไม่มีเจ็บ

โลกนิพพานไม่มีทั้งเกิด ไม่มีทั้งตาย

๑๘. บุคคลทั้งหลายไม่ควรประมาทในกาลของชีวิต คือ

๑. ในเมื่อยังมีทรัพย์สินบริบูรณ์
๒. ยังมีกำลังวังชาแข็งแรง
๓. ยังไม่เจ็บไข้ แก่ ตาย ก็ควรจะรีบเร่งทำบุญให้ทาน
รักษาศีลและเจริญเมตตาภาวนา หาความดีให้แก่ตน
ตามสติกำลังที่จะทำได้

๑๙. ความตายมี ๓ ประเภท

ประเภทที่ ๑ คือ ตายไปกับความชั่ว

ประเภทที่ ๒ ตายไปกับความดี

ประเภทที่ ๓ ไม่ตาย

(มีต่อ)