๑. ไม่บ่น เมื่อมีบุญแล้ว ผลแห่งบุญนั้น
ก็จะแปรสภาพให้เป็นปัญญา
ทำให้ยอมรับต่อความเป็นจริงของชีวิต
๒. ไม่กลัว เมื่อมีบุญแล้ว ผลแห่งบุญนั้น
ก็จะแปรสภาพให้เป็นความเข้มแข็ง กล้าหาญ
ตามกำลังของบุญฤทธิ์ ทำให้ไม่หวั่นไหว
ต่ออุปสรรคและปัญหาที่จะเกิดขึ้น
๓. ไม่ทำชั่ว เมื่อมีบุญแล้ว ผลแห่งบุญนั้น
ก็จะแปรสภาพให้เป็นตัวควบคุม บริหารจัดการ
ตามกำลังของบุญฤทธิ์ ทำให้เกิดความกลัว
ความละอายต่อบาป ต่อกรรม
๔. ไม่คิดมาก เมื่อมีบุญแล้ว ผลแห่งบุญนั้น
ก็จะแปรสภาพให้เป็นความสะอาด ความสว่าง
ความสงบ ตามกำลังของบุญฤทธิ์
ทำให้เกิดพลังแห่งความสงบ แห่งจิตแห่งใจ
ไม่ฟุ้งซ่านรำคาญใจ ไม่คิดเป็นทุกข์
ความคิดทุกความคิด ล้วนนำมาซึ่งความเบิกบานกายใจ
ไม่คิดเบิกความทุกข์ มาใช้ก่อน
๕.รอได้ คอยได้เมื่อมีบุญแล้ว ผลแห่งบุญนั้น
ก็จะแปรสภาพให้มีความใจเย็น มีความยืดหยุ่น
ตามสภาพของบุญญฤทธิ์ไม่ใจร้อนใจเร็ว
เห็นถึงจังหวะและโอกาสของชีวิต
๖. อดได้ ทนได้เมื่อมีบุญแล้วผลแห่งบุญ
ก็แปรสภาพให้เป็นพลังงานเข้มแข็ง ตามกำลังของบุญญฤทธิ์
ทำให้มีความอดทน ที่เป็นหนึ่งเป็นเลิศ มีความคิดที่ไม่หวั่นไหว
เห็นความสำเร็จทุกชนิดมาจากความอดทน อดทนอย่างมีความสุข
๗. สงบได้ เย็นได้ เมื่อมีบุญแล้ว ผลแห่งบุญนั้น
ก็จะเป็นสภาพให้เป็นคนที่สงบได้ เย็นได้
ตามกำลังของบุญฤทธิ์ ไม่เป็นคนที่ร้อนรน กระวน กระวาย
สับส่าย วุ่นวาย ในสิ่งที่ไม่เป็นสาระ ในสิ่งกำลังจะเกิดขึ้น
แม้จะตกอยู่ใน เหตุการณ์ที่เลวร้าย ก็ทำใจได้
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
๘. ปล่อยได้ วางได้ เมื่อมีบุญแล้ว ผลแห่งบุญนั้น
ก็จะแปรสภาพให้เป็นคนที่รู้จักการละ การวาง
ตามกำลังของบุญฤทธิ์ ไม่เป็นคนที่แบกทุกอย่าง
ที่ขวางหน้า ยึดทุกอย่างที่เกิดขึ้น
๙. รู้ได้ ตื่นได้ และเบิกบานได้ เมื่อมีบุญแล้ว
ผลแห่งบุญนั้นก็จะแปรสภาพให้เป็นความรู้ตื่น
เบิกบาน ตามกำลังของบุญฤทธิ์ เป็นผู้รู้
ต่อความเป็นจริงของชีวิต ไม่ปล่อยชีวิต
ให้ตกไปในกระแสของความโลภ ความโกรธ ความหลง
จิตใจมีความอิสระเต็มที่ ทุกวันทุกเวลาทุกนาที...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น