อันดับแรก มองดูพระพุทธรูปก่อน จำภาพพระพุทธรูปให้แม่น ภาวนาว่าอะไรก็ได้นะ จะถือพุทโธสำคัญเสมอไปก็ไม่แน่นอนนัก อะไรก็ได้ ถ้าเรานึกถึงพระพุทธเจ้า ถ้าคล่องแบบไหนภาวนาแบบนั้น อย่างบรรดาญาติโยมพุทธบริษัทที่ปฏิบัติยุบหนอพองหนอมาแล้ว ถ้าคล่องในยุบหนอพองหนอแต่จิตใจนึกถึงพระพุทธเจ้าก็ใช้ได้ ยุบหนอพองหนอก็อานาปานุสสติ แล้วก็นึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นพุทธานุสสติ ก็ใช้ได้ อย่างนี้ไม่ไปนรก แต่ก็อย่าลืมชำระหนี้สงฆ์ ถ้าถามว่าต้องใช้เงินถึง ๘๐ บาทไหม ก็ต้องตอบว่าไม่จำเป็น เท่าที่เรามีอยู่ ถ้าเวลานั้นถ้าพระไม่มีที่บ้านของเรา ก็ใช้คนที่บ้านนั่นแหละ ว่าเอาเงินจำนวนนี้นะไปชำระหนี้สงฆ์ บอกกับท่านว่าฉันเคยนำของออกจากวัดที่มีพระก็ดี เป็นวัดร้างก็ดี หรือเป็นสถานที่ไม่ปรากฏเป็นวัดก็ตาม ถ้าชื่อว่าเป็นของสงฆ์นำมาด้วยเจตนาก็ตาม ไม่เจตนาก็ตาม ขอชำระกันด้วยจำนวนเงินเท่านี้นะ
แล้วประการที่ ๒ เงินอีกส่วนหนึ่งสักบาทสองบาท ๙ บาท ๑๐ บาทก็ได้ เงินส่วนนี้ขอถวายเป็นสังฆทาน บอกกับพระท่าน บอกขอถวายสังฆทาน ตัดสินใจเป็นสังฆทานด้วย ชำระหนี้สงฆ์ด้วย จำภาพพระพุทธรูปด้วย อย่างนี้ทุกคนจะลงนรกไม่ได้
๑. ชำระหนี้สงฆ์ ตัดเขตนรกไป
๒. ถวายสังฆทาน ถ้าบังเอิญจะต้องไปเกิดใหม่จะต้องเป็นมหาเศรษฐี จะถามว่าเงินบาทสองบาทไม่มีค่า ซื้อกาแฟก็ไม่พอ ก็ไม่สำคัญ ก็ถือว่าเป็นเงินที่มีประโยชน์ใช้การได้ ไม่จำเป็นต้องมากนัก
๓. การนึกถึงพระพุทธเจ้า ก็ชื่อว่าเราจะไม่พลาดจากพระพุทธศาสนา หมายความว่าจะเกิดชาติไหนก็ตามก็จะพบพระพุทธศาสนาเรื่อยไป
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าตายจากความเป็นคนเป็นเทวดาก็ตาม เป็นนางฟ้าก็ตาม ถ้านึกถึงพระพุทธเจ้าถ้ากำลังใจอ่อนอาจจะเป็นเทวดาหรือนางฟ้าก็ได้ ถ้ามีจิตเข้มข้นมีใจแน่นอนมั่นคง อันนี้เป็นพรหม เอาแค่เวลาใกล้ตายนั่นแหละ ในเมื่อเราเกิดเป็นเทวดานางฟ้าหรือพรหมก็ตาม ในระหว่างที่เป็นเทวดานางฟ้าหรือพรหมพระศรีอาริย์จะตรัส ใช้เวลาอีกประมาณล้านปีเศษ ๆ พระศรีอาริย์ก็ตรัส นิดเดียวรอไหวไหม นับอายุกันก่อน ทุกคนที่นั่ง
อยู่ที่นี่ถ้าบังเอิญไม่มีจิตใจเป็นมิจฉาทิฏฐิ นั่งที่นี่ทั้งหมดนี่ดาวดึงส์เขาได้กันแหงแก๋แล้วอย่างต่ำ เพราะอะไรรู้ไหม ถวายสังฆทาน สตางค์ที่ได้มาทั้งหมดฉันถือเป็นสังฆทาน จะเอาเป็นสังฆทานทั้งชุดก็ตาม หรือว่าจะเอาเงินเปล่า ๆ มาก็ตาม ถือว่าเป็นสังฆทานหมด ฉันไม่ถือว่าเป็นของส่วนตัว ยังไงกันท่าไว้ก่อน กันฉันด้วยซิ
ถ้าพวกนี้ไปลงนรกหมด ฉันไปเกิดใหม่จะไปบิณฑบาตที่ไหนล่ะ กันท่าเอาไว้ก่อน อย่าให้ลงนรกกัน ถ้าไม่ลงนรกเรามาเกิดแล้วพวกนี้ยังเป็นเทวดา เป็นนางฟ้า เป็นพรหม เราก็ยังบิณฑบาตกินได้ เราก็บวช มองดูมันยังไม่เกิดกันทำยังไงหว่า เราก็บวชซิ ถ้าขืนอยู่ต้องทำนากินตาย หากินลำบาก บวชก็เจริญกรรมฐาน พอจิตเข้าถึงอุปจารสมาธิ จิตเริ่มเป็นทิพย์ ก็เริ่มหากินกับต้นไม้ เอาบาตรไปแขวนต้นไม้ ประเดี๋ยวเสียงบาตรก๊ง ลืมตามีข้าวแล้ว สบายมาก ไม่ต้องมีกับข้าว ไม่มีกับ มีแต่ดอกไม้สวย ๆ ๑ ดอก กินแล้วก็ชุ่มชื่นทั้งวัน ร่างกายดีปลอดโปร่งดีทุกอย่าง ท้องไส้ไม่เสีย ดีมาก
รวมความว่าอันดับแรกกันพวกนี้ลงนรกไว้ก่อนนะ อย่าลืม ๓ อย่างใส่ซองไว้ก็ได้ เตรียมไว้ ซองชำระหนี้สงฆ์ ซองนี้ถวายสังฆทาน ซองนี้สร้างวิหารทาน ๓ ซอง แค่ซองละ ๑๐ บาทก็พอ สั่งลูกสั่งหลานไว้ว่าถ้าหากว่า ฉันป่วยเมื่อไร ถ้าฉันลืมเตือนฉันด้วย เอาเงินจำนวนนี้ไปถวายพระ ให้ปฏิบัติตาม เขียนหน้าซองไว้ เพียงเท่านี้ปลอดภัยจากการตกนรกแล้วก็จะไปสวรรค์
จากหนังสือ คำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๓๗ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน คัดลอกโดย ด.ญ. ปุณยนุช ขจรนิธิพร (ลูกหลาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน สนับสนุน เครื่องคอมฯ ในการโพสต์ธรรมทานนี้ค่ะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น