”บูชากู ดอกบัวก็ดี หรือดอกไม้อะไรก็ได้ ๑ กำ
ธูป ๙ ดอก
ขออะไรก็ขอตรงๆ อย่าซับซ้อน
ไม่ต้องคิดมาก อย่าหาคำลวดลายมาก
ดัดจริตมากไม่เอา เอาที่ตรงๆ
คิดถึงกูก็บอกกู อยากเจอ อยากเห็นกูก็บอก
ทุกข์ร้อนอะไรบอกกู
ปรับทุกข์กับกู ออกเสียงให้เสียงมันชัดเจน
จะร้องไห้ต่อหน้ารูปกูก็ได้
กูรับรู้ได้
มึงโดนใครรังแกมา ทนไม่ไหวก็บอกกู
บอกว่าไอ้คนนั้น หรือนังคนนี้
ทำกับผม รังแกผม ทำกับหนู
รังแกหนูไว้มากเกินจะทน
คิดร้ายกับเรา ขอให้แพ้ภัยตัวเอง
บอกชื่อมันมา กูจะช่วยให้มันกลับมาเป็นมิตร
ขออะไรกับกู ก็อย่าเรื่องมาก
คิดอย่างไรก็บอกกับกูตรงไปตรงมา
เน้นที่ใจจริงของมึง บอกกูต่อหน้ารูปกู
หรือรูปปั้น คุยกับกูให้เหมือนคุยกับพ่อ
อย่างเดียวที่กูไม่ช่วย
คืออย่าแช่งใคร อย่าอธิษฐานขอกู
ให้ใครชิบหาย ไม่ใช่ไม่ได้ผล
ได้ผล มีแต่เข้าตัวมึง
หากทุกข์ร้อนให้จุดธูป ๙ ดอกบอกกู
ครูกูแรง”...
" ..ขอให้ลูกหลานฯ หลวงปู่กวยทั้งหลายฯ จงเจริญๆ อย่าอด อย่าอยาก อย่ายาก อย่าจน อย่าต่ำกว่าคน อย่าจนกว่าเขาฯ.."
"..รูปของกู ถึงจะอัดแล้วอัดอีก(ก็อปปี้) ก็ยังขลังเหมือนเดิม เพราะตอนกูจะถ่ายรูป กูอธิษฐานตัว และเสกผ้าเอาไว้แล้ว."
"อยู่คนเดียว เปลี่ยวกาย แสนสบายแต่ไม่สนุก อยู่สองคนมีแต่ความทุกข์ แสนสนุกแต่ไม่สบาย"
"...พอกูตาย สังขารกูก็เหมือนดังซากทั่วไป ส่วนจิตกูมาสิงอยู่ในรูปนี้แล้วไม่ไปไหน หากมึงคิดถึงก็มาหากูที่รูปนี้ กูอยู่ที่นี้คอยดูแลพวกมึงอยู่..."
" ตราบใดกลิ่นธูปควันเทียนไม่จาง ผู้คนยังกราบไหว้ระลึกถึง กูจะคอยคุ้มครองรักษา ไม่ว่าพวกมึงตายแล้วเกิดอีกกี่ครั้ง กูก็ยังอยู่วัดบ้านแคช่วยพวกมึงตลอดไป "
หลวงพ่อกวย ชุตินฺธโร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น