หลวงปู่ทองทิพย์ ท่านบอกว่า อดีตชาติของท่านคือ.”พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช” กษัตริย์แห่งลาว อาณาจักรล้านช้าง ท่านเล่าว่า ท่านเคยมาสร้างธาตุพนม สร้างที่เวียงจันทน์
พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช” แรกเดิมเกิด เติบโต เป็น เจ้าชายแห่งเมืองหลวงพระบาง ต่อมาทางอาณาจักรล้านนา ว่างกษัตริย์ จึงได้อัญเชิญเจ้าไชยเชษโฐ มาครองนครล้านนา(นครเชียงใหม่) เมื่อปี พ.ศ. 2089 เป็นกษัตริ์ย์เป็นพระองค์ที่ 15
ต่อมา เจ้าไชยเชษโฐ ได้กลับหลวงพระบาง และได้อัญเชิญพระแก้วมรกตที่ประดิษฐานอยู่ที่วัดบุปผาราม เชียงใหม่ รวมทั้งพระพุทธสิหิงค์และพระแก้วขาวไปด้วย พระองค์ ขึ้นครองราชสมบัติ นับเป็นมหาราชองค์ที่ 2 ของลาว ทรงพระนามว่า "พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช"
พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชสนใจในพระพุทธศาสนามาก ทรงได้สร้างวัดสำคัญมากมาย สร้างองค์พระธาตุหลวงขึ้นมาใหม่ และได้สร้างวัดในกำแพงเมืองอยู่ประมาณ 120 วัด และ ได้สร้าง”วัดพระแก้ว” ประดิษฐาน “พระแก้วมรกต “
ช่วงนั้นไทย มีความสัมพันธ์ลาวอย่างแน่นแฟ้น ได้ร่วมมือกันเพื่อต่อสู้กับพม่า ได้สร้างเจดีย์ "พระธาตุศรีสองรัก" ในอำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย เพื่อเป็นอนุสรณ์ แห่งความเป็นพี่เป็นน้องกัน ของสองอาณาจักร
พระองค์จะได้ทรงสร้างพระธาตุ อื่น ๆ และพระพุทธรูปสำคัญ ๆ เช่น พระเจ้าองค์ตื้อ ที่เวียงจันทน์ พระเจ้าองค์ตื้อ ที่อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย พระเสริม พระสุก พระใส พระอินทร์แปลง
พระองค์แสน ทรงสร้างวัดพระธาตุ ที่จังหวัดหนองคาย และพระธาตุที่จมน้ำโขงอยู่ พระธาตุบังพวน อำเภอเมืองหนองคาย สร้างวัดศรีเมือง จังหวัดหนองคาย และพระประธานในโบสถ์ นามว่า พระไชยเชษฐา พระศรีโคตรบูร ที่แขวงคำม่วน พระธาตุอิงรัง ที่แขวงสุวรรณเขต และทรงปฏิสังขรณ์พระธาตุพนม
หลวงปู่ทองทิพย์บอกว่า ”พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช “ ได้ไปสร้างเมืองเชียงรายและนครเชียงใหม่ ช่วงนั้นมีสงครามจากพม่า พระเจ้าไชยเชษฐาท่านทราบล่วงหน้าว่า ท่านจะต้องพ่ายแพ้สงครามแน่ๆ ……..ท่านจึงนำพระแก้วมรกตหลบหนี จากนครเชียงใหม่ ถอยล่นลงมาเรื่อยๆ ……..จนถึงนครเชียงรุ้ง (เวียงจันทน์ในปัจจุบันนี้ ) จึงประดิษฐานพระแก้วมรกต ณ นครเวียงจันทน์
** จนมา ในสมัยกรุงธนบุรี เมื่อสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกนําทัพตีเมืองเวียงจันทน์ พระองค์ก็นําพระแก้วมรกตและพระบาง ของเวียงจันทน์ กลับสู่กรุงธนบุรี (ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 1 โปรดเกล้าฯ ให้นําพระบางกลับคืนล้านช้าง คงไว้ แต่พระแก้วมรกต จนถึงทุกวันนี้)
...มันเป็นเช่นนั้นมานานแล้ว ประเทศไหนชนะสงคราม มักจะนำสิ่งที่เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของชาตินั้น นำกลับมาประเทศตนเอง..ก็ยังดีกว่า การเผาทำลายสิ้นซาก
.....................
ที่มา
มโนธาตุ โพธิญาณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น