“ทำบุญแล้วมันก็เก็บไว้ที่ใจ”
เก็บไว้ได้อย่างไร ก็เหมือนเราไปเรียนหนังสือ ไปเรียนหนังสือชั้น ป.1 ป.2 ป.3 ป.4 เรียนแล้วเอาวิชาการไปเก็บไว้ไหน เอาวิชาการเก็บไว้ที่ใจ ไม่ใช่ว่าไปโรงเรียนเฉย ๆ ไปโรงเรียนอยากได้ กอขอกอกา สะสมมากเข้าก็ได้เป็นมัธยม สะสมมากเข้าก็ได้เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย อะไรเหล่านี้ สมาธิก็เช่นเดียวกัน เมื่อเราไปทำมากขึ้นมากขึ้น มันก็สะสม ไม่ใช่สะสมอะไร สะสมเอง นี่เราไปเที่ยวอย่างอื่น ไปทัวร์ ไปอะไร เต้นแล้งเต้นกา อันนั้นไม่ได้ ไม่ได้พลังจิต ถ้าเราไปแล้วก็ไปธุดงค์บ้างไปสมาธิบ้าง อันนี้เราได้พลังจิต ไม่เสียหาย ครั้งหนึ่งก็เป็นสองครั้งที่สองก็เป็นสี่ ครั้งที่สี่ก็เป็นแปด มันก็เพิ่มไป เหมือนกันกับนักเรียน แกจะเรียนเป็นหมอ แกจะเรียนเป็นนักก่อสร้าง แกจะเรียนเป็นนักเกษตร ปลูกข้าวปลาอาหาร มันก็ขยายตัว ขยายความรู้ ความรู้เหล่านั้นมันก็ติดตัวไปจนตาย ฉันใดก็ดี เรามาวัด เรามาทำความดี ความดีเหล่านี้ ก็จะเป็น เขาเรียกว่าเป็นพลังจิตชนิดหนึ่ง ติดตัวเราไป พอเราเกิดมาแล้วก็ต้องตายด้วยกัน ตายเหมือนตายไปแต่ร่างกายเท่านั้น แต่ใจไม่ได้ตายตามไปด้วย เพราะฉะนั้นเมื่อเราทำไว้มากน้อยเท่าไร ก็เป็นสมบัติของเราเต็มที่
ธรรมะรุ่งอรุณ #อยู่ด้วยสมาธิ 27/07/61
https://www.youtube.com/watch?v=AhUAeXUcspM
#สมเด็จพระญาณวชิโรดม #หลวงพ่อวิริยังค์ #mutdhothai #วัดธรรมมงคล #วัดศรีรัตนธรรมาราม #วัดป่าเลิศธรรมนิมิต #instadham #ธรรมะ #ธรรมทาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น