"ไม่รู้จักเมี้ยน ศิษย์พ่อจง ซะแล้ว"
ครั้งหนึ่งหลวงพ่อเมี้ยน วัดโพธิ์กบเจา " พระหมอแห่งทุ่งบางบาล " ได้มีการลองวิชากับ เกจิท่านหนึ่ง ว่ากันว่า คือ หลวงพ่อยิด วัดหนองจอก ในการปลุกเสกวัตถุมงคลคราวหนึ่งราวปี 36 (สมัยนั้นท่านขึ้นมาปลุกเสก ภาคกลางบ่อยมาก ช่วงนั้นท่านกำลังดัง)
ครั้นพอถึงเวลาปลุกเสก ปลุกเสกไปได้ซักพัก หลวงพ่อยิดท่านใช้กสิณไฟในการปลุกเสก เพื่อให้วัตถุมงคลมีความเข้มขลัง แต่ส่งผลให้โบสถ์ร้อนอบอ้าว ด้วยผลจากกสิณไฟ เมื่อเวลาผ่านไปอากาศก็ยิ่งร้อนขึ้น เกจิหลายท่านทยอยกันออกจากโบสถ์ด้วยความร้อบอบอ้าว เหลือเพียงหลวงพ่อเมี้ยน กับ หลวงพ่อยิด
ครั้นจนกระทั่ง หลวงพ่อเมี้ยนท่านใช้วิชากสิณน้ำแก้ (อาโปกสิณ สายหลวงพ่อจง หลวงพ่อปาน หลวงพ่อสุ่น) กลับเพื่อให้โบสถ์เย็น ด้วยผลของวิชากสิณน้ำ ซึ่งทำให้โบสถ์ที่ร้อนอบอ้าว กลับมาเย็น จนเสร็จพิธี
ศิษย์ของท่านที่ไปด้วยเห็นความผิดปกติ เลยถามหลวงพ่อว่า ทำไมหลวงพ่อถึงไม่มีเหงื่อออกเลย หลวงพ่อเมี้ยนท่านตอบว่า " ไม่รู้จักเมี้ยน ซะแล้ว เมี้ยนลูกศิษย์หลวงพ่อจงนะ " จนเป็นที่กล่าวขาน มาจนทุกวันนี้
การปลุกเสกด้วยกสิณไฟนี้ เป็นการปลุกเสกเพื่อให้วัตถุมงคลมีอิทธิฤทธิ์ หลวงพ่อยิดท่านขึ้นชื่อเรื่องนี้มาก ปลุกเสกปลัดขิก จนดิ้นได้ บินได้ รวมถึงจริยวัตรแปลกๆ ปีนึงอาบน้ำครั้งเดียว โดยวันอาบน้ำศิษย์จะเอาแปลงทองเหลืองขัดตามตัวหลวงพ่อ ซึ่งถ้าเป็นคนทั่วไปคงมีแผลเต็มตัว เลือดออกซิบๆ แต่ท่านกลับไม่เป็นไร อีกทั้งยังไม่มีกลิ่นกายเหม็นเลย
แต่การปลุกเสกด้วยกสิณไฟนี้ เกจิบางท่านไม่นิยม อย่างหลวงปู่ดู่ วัดสะแก ครั้งนึ่งท่านให้ หลวงพ่อลําใย วัดสะแก ปลุกเสกวัตถุมงคลให้ หลวงพ่อลำไยก็ปลุกเสกด้วยกสิณไฟ เสกเสร็จก็ไปให้หลวงปู่ดู่ หลวงปู่ดู่จับแล้ว ก็ให้ไปเสกใหม่ ให้ความว่า ไฟลุกเต็มถาด เสกแบบนี้คนได้ไปก็มีแต่เรื่อง ท่านก็เลยเสกตามแนวหลวงปู่ดู่
พระของหลวงปู่ดู่จะเสกด้วยการเชิญพระ พระหลวงปู่ดู่จึงไม่มีอิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ แบบดิ้นได้อะไรได้ อะไรมากมาย แต่ได้ไปจะเป็นแนวอยู่เย็นเป็นสุขชีวิตราบรื่น สายกสิณไฟจึงไม่นิยมกับพระบางองค์ แต่จะนิยมในสายบู๊ สายสัก ยกตัวอย่าง หลวงพ่อขัน วัดนกกระจาบ ที่ขึ้นชื่อเรื่องเป็นพระอิทธิฤทธิ์โดยตรง ยุคเดียวกับ หลวงพ่อจง หลวงพ่อปาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น