ในสมัยพุทธกาล มีชายหนุ่มคนหนึ่งมาเฝ้าพระพุทธเจ้าแล้วก็เอาแต่ร่ำไห้ด้วยความโศกเศร้า พระพุทธเจ้าจึงตรัสถามว่า"ดูก่อนมานพ เหตุใดเธอจึงร้องไห้เสียใจอยู่เช่นนี้" ชายผู้นั้นทูลตอบว่า"บิดาของข้าพเจ้าตายจากไปเมื่อวานนี้พระเจ้าข้า"พระพุทธองค์จึงตรัสถามว่า"ตถาคตจะทำอะไรให้บิดาของท่านได้เล่า" ชายหนุ่มทูลตอบว่า"พระองค์ทรงทำได้อย่างแน่นอนพระเจ้าข้า ดูแต่พวกนักบวชธรรมดา เมื่อเขาประกอบพิธีกรรมบางอย่าง ก็ยังทำให้คนที่ตายแล้วขึ้นสวรรค์ได้ พระองค์ทรงเป็นผู้มีพลานุภาพ ขอได้ทรงประกอบพิธีให้บิดาของข้าพระพุทธเจ้าได้ขึ้นสวรรค์ด้วยเถิด"
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า...ท่านจงไปตลาดแล้วซื้อหม้อดินมา2ใบ ชายหนุ่มดีใจมากเข้าใจว่าพระบรมศาสดาจะทรงประกอบพิธีกรรมให้ เขาจึงไปซื้อหม้อดินมา2ใบแล้วนำมายังที่พระพุทธองค์ประทับอยู่...พระพุทธองค์จึงรับสั่งแก่ชายหนุ่มผู้นั้นว่า"ท่านจงบรรจุหม้อดินใบหนึ่งด้วยน้ำมันเนยและบรรจุหม้ออีกใบหนึ่งด้วยก้อนกรวดแล้วปิดหม้อดินทั้งสองใบนี้ ไปที่สระน้ำ วางหม้อดินลงในสระน้ำ หลังจากนั้นท่านจงเอาท่อนไม้ตีหม้อดินทั้งสองให้แตกออก"
ชายผู้นั้นก็ปฏิบัติตามด้วยมีความเชื่อว่าเมื่อบิดามารดาเสียชีวิตลงให้นำศพไปเผาที่เชิงตะกอนขณะที่ศพกำลังไหม้อยู่นั้น ให้บุตรชายคนโตใช้ท่อนไม้ใหญ่ฟาดกะโหลกให้แตกออก เชื่อกันว่า การเปิดกะโหลกศรีษะนี้เป็นการเปิดทางให้วิญญาณผู้ตายไปสวรรค์...ฉนั้นชายผู้นั้นจึงคิดว่าบิดาของเขาถูกเผาไปเมื่อวานนี้ พระพุทธเจ้าไม่สามารถประกอบพิธีกรรมให้เขาตามปกติได้ จึงให้เขาตีหม้อ2ใบนั้นให้แตกแทน เขาจึงรู้สึกมีความสุขมาก เมื่อตีหม้อทั้ง2แตกแล้ว น้ำมันเนยก็ลอยขึ้นมาบนผิวน้ำและก้อนกรวดก็จมลงที่ก้นสระ...
พระพุทธองค์จึงรับสั่งกับเขาว่า"ตถาคตทำได้เพียงแค่นี้ ท่านจงเรียกเพื่อนหรือนักบวชของท่านมาที่นี่ ให้เขาเหล่านั้นทำให้ก้อนกรวดลอยขึ้นมาบนผิวน้ำและทำให้น้ำมันเนยจมลงไปข้างล่าง ตถาคตอยากจะดูว่าสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร"ชายหนุ่มประหลาดใจในพระดำรัสจึงทูลว่า...โอหนอ จะเป็นไปได้อย่างไรพระพุทธเจ้าข้า ในเมื่อก้อนกรวดหนักกว่าน้ำก็จะต้องจมลงไปที่ก้นบ่อ มันจะลอยขึ้นมาไม่ได้ นี่เป็นกฏธรรมชาติ ส่วนน้ำมันเนยเบากว่าน้ำก็จะลอยอยู่บนผิวน้ำ จะให้จมลงไปได้อย่างไรพระเจ้าข้า....
พระพุทธองค์จึงตรัสว่าดูก่อนมานพ ท่านก็รู้จักกฏธรรมชาติอยู่แล้ว แต่ทำไมจึงไม่เข้าใจกฏธรรมชาติของชีวิต ถ้าบิดาของท่านทำแต่อกุศลกรรมชึ่งหนักเหมือนก้อนกรวด ตลอดชีวิตไม่มีอย่างอื่นนอกจากอกุศลกรรม บิดาของท่านก็จะต้องจมลง ใครเล่าจะสามารถยกเขาขึ้นมาได้ แต่ถ้าบิดาของท่านทำแต่กุศลกรรมซึ่งเบาเหมือนน้ำมันเนย เขาก็จะต้องลอยขึ้นไป ใครจะไปฉุดขาเขาไว้ได้ มนุษย์เราเมื่อตายไปแล้ว ไม่มีใครสามารถที่จะช่วยเหลือใครให้ไปสู่สรวงสวรรค์ได้และไม่มีใครจะสาปแช่งใครให้ไปลงนรกหรือตกลงไปในอบายภูมิได้ อีกทั้งไม่มีใครสามารถที่จะบันดาลให้ใครกลับมาเกิดเป็นคนได้ นอกจากกรรมที่ตนได้กระทำไว้เท่านั้น.......
จากหนังสือธรรมทาน เสบียงบุญธรรมะ พระพุทธเจ้า🙏
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น