#หทัยแม่พระคงคาพระแม่แห่งมหานทีแห่งชีวิต

2/4/2015
#หทัยแม่พระคงคาพระแม่แห่งมหานทีแห่งชีวิต
โดย ดวงทิพย์ สุขสมรื่น (เมย์)

เมื่อคืนนี้หลังจากที่เมย์เลิกงาน กลับถึงบ้านประมาณตีสองกว่า ด้วยความเหนื่อย เพลียและง่วงนอน เมย์ก็ไม่ได้อาบน้ำ ก็เข้านอนทั้งชุดนั้นเลย แต่ก็ยังภาวนาไตรสรณะคมณ์ในใจเหมือนปกติอย่างทุกวัน พอจิตเมย์เริ่มนิ่งเริ่มดิ่งเข้าสู่ภวังค์

ก็มีแสงสีทองแสบตาพร้อมศิษย์พี่ทั้งสองก็มาปรากฏในจิต พร้อมดึงจิตเมย์ออกโดยไว แต่ครั้งนี้ด้วยเพราะเมย์มีลางสังหรณ์อยู่ก่อนแล้วตั้งแต่เมื่อวานว่าจะต้องได้เจอศิษย์พี่ และต้องได้รับสาร์นจากพระองค์ใดพระองค์หนึ่งอีกแน่ๆ ครั้งนี้เมย์จึงไม่ได้ถามอะไรท่าน แต่ปล่อยให้ท่านทั้งสองพาไปเหมือนเคย

ศิษย์พี่พานั่งบัวอาสน์ผ่านสวรรค์ทั้ง 6 ชั้นขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึงเขตแดนติดต่อระหว่างสวรรค์และชั้นพรหม และต้องทำการขออณุญาติท่านพรหมหนุ่มทั้งสามก่อน ที่เป็นผู้เฝ้าเขตแดนขอผ่านทางศิษย์พี่เจียหลงได้โชว์ป้ายบางอย่างสีทองอร่ามยื่นให้ท่านพรหมผู้เฝ้าทั้งสามดู หน้าตาแต่ละท่านหมดจดงดงามมากจริงๆจ้ะ ทรงเครื่องทรงสีขาวล้วนทุกองค์เลย

ก่อนจะพาเมย์ผ่านมาทางเจดีย์องค์หนึ่ง เป็นเหมือนแก้วใสเหมือนเพชรขนาดมหึมา และมีรัศมีของแสงฉัพพรรณรังสีอันแรงกล้ากระจายออกมาตลอดเวลาเลย เพราะเป็นเจดีย์ที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า จนเมย์ต้องหลับตาเพราะไม่สามารถที่จะลืมตาสู้แสงพระบารมีได้เลย จนต้องถามศิษย์พี่ว่านี่เจดีย์อะไร ศิษย์พี่เหมยฮวาเมตตาตอบกลับมาว่า"#ทุสสะเจดีย์"

ตอนนี้เราอยู่ชั้นพรหม"อกนิฏฐสุทธาวาสภูมิ" เมย์ก็งงว่ามันชั้นที่เท่าไหร่หว่า? ท่านเลยเมตตาตอบมาอีกรอบว่า ชั้นที่ 16 เจ้า เมย์ก็พยักหน้าหงึกๆแปลว่าเข้าใจ ท่านพาเมย์เยื้องๆไปทางแดนพุทธเกษตรแต่ไม่ใช่ แล้วพามาหยุดที่หน้าประตูราชวังแห่งหนึ่งหรือวิมานหรือเปล่า? เมย์ไม่แน่ใจเพราะขนาดใหญ่โตมากๆงดงามสุดๆกำแพงโดยรอบเป็นสีขาวประกายเพชรสว่างไสวสวยงาม

ตัวราชวังตำหนักต่างๆก็สีขาวล้วนประกายเพชรสว่างไสว งดงามจนตาพร่า มีเหล่าทหารใส่ชุดขาวล้วนแต่งกายเหมือนเทพแขก มีอาวุธอยู่ในมือยืนเฝ้าอย่างแน่นหนา เยอะแยะไปหมดเลยจ้ะ ศิษย์พี่เจียหลงก็โชว์ป้ายทองเหมือนเดิม พร้อมเอามือขวามาวางทาบตรงตำแหน่งหัวใจแล้วก้มหัวลงนิดหน่อยเพื่อแสดงความให้เกียรติแก่ทหารผู้เฝ้าประตู

จนเมย์ต้องรีบทำตาม พอพ้นประตูวังเข้ามาด้านในมีสระบัวใหญ่ขนาดมหึมาอยู่หน้าซุ้มแรกอยู่ 4 สระ ดอกบัวสวรรค์ต่างส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ชูช่อไสว มีแสงเรืองรองสวยงามมาก ตอนนี้ศิษย์พี่พาลอยเข้าไปแทน แทนบัวอาสน์ เพราะอยากให้เมย์มองบรรยากาศให้เต็มตา

พอลอยเข้าประตูตซุ้มแรกเข้ามา ก็เจอกับเหล่าทหารที่กำลัง ยืนเวรกันอย่างแข็งขันอีกเป็นกองทัพ 0__0 พอเหล่าทหารเห็นเมย์กับศิษย์พี่มาถึงต่างพากันทำความเคารพแบบทีแรก แล้วก็มีหัวหน้าทหารออกมาต้อนรับและนำทางพวกเราเข้าไป พอผ่านประตูซุ้มที่สองเข้าไปก็เจอกับสวนดอกไม้ที่งดงามมากๆ พร้อมมีเสียงดนตรี เสนาะหูดังคลอเบา พร้อมเสียหัวเราะของเหล่านางกำนัล เทพธิดานางฟ้า แช่มช้อยอรชร สวยงามมากแต่ละนาง ต่างพากันเล่นดนตรี เต้นรำ และเก็บดอกไม้อย่างสนุกสนาน

พอพ้นซุ้มที่สองมา เข้าเขตซุ้มที่สามก็มองเห็นตำหนักขนาดมหึมา แสงส่องสว่างไสวเรืองรองอยู่ตรงหน้า งดงามจนเมย์ประหม่าเลย  จนต้องรีบลอยไปเกาะแขนศิษย์พี่เหมยฮวาไว้ พอเข้าเขตนี้ จะมีสระบัวบ่อน้ำพุและสวนดอกไม้สลับๆกันไป ดูงดงามยิ่งใหญ่จนเมย์รู้สึกว่าตัวเองเหลือตัวเล็กนิดเดียว ชั้นนี้มีนางสวรรค์ที่หน้าตาสวยยิ่งกว่าซุ้มที่สองอีก แล้วก็ท่ารำและเสียงดนตรีก็ยิ่งเพราะกว่าหลายเท่าเลย แต่เขตซุ้มที่สองที่สามนี้ไม่มีผู้ชายมีแต่ผู้หญิง

พอลอยเข้ามาเรื่อยๆจนถึงเขตตำหนัก ทหารผู้ที่ทำหน้าที่นำทางก็ขอตัวกลับไป แล้วมีข้าคนสนิทของพระแม่เจ้าท่านออกมาต้อนรับแล้วนำทางพวกเราเข้าไปด้านในท้องพระโรง เมย์งี้ใจสั่นเลยจ้ะ เพราะสองข้างทางที่เดินเข้าไปนี้มีทหารมากมายยืนอยู่สองข้างทางเพื่อรอต้อนรับพวกเราและรอเริ่มประชุมกัน เมย์ไม่กล้ามองขึ้นไปบนบัลลังก์

ที่พระแม่เจ้าท่านนั่งอยู่ เลยได้แต่ก้มมองปลายเท้าไปตลอดทาง จนศิษย์พี่ทั้งสองคุกเข่าลงทำความเคารพท่าน เมย์จึงนั่งพับเพียบลงแล้วก้มลงกราบท่าน ท่านจึงเอ่ยบอกให้ลุกขึ้นแล้วให้ไปนั่งบนบัลลังก์แก้วที่ว่างอยู่ทั้งสองข้าง โดยศิษย์พี่เจียหลงเป็นชายต้องนั่งฝั่งขวา เมย์กับศิษย์พี่เหมยฮวานั่งฝั่งซ้าย ทันทีที่ได้ยินเสียงท่านเมย์งี้ขนลุกและใจล่วงไปอยู่ตาตุ่มเลยจ้ะ

ไม่ใช่ว่าเสียงท่านไม่ไพเราะแต่ว่า เสียงท่านเศร้าสะท้านจิตเมย์เลย จนทำเอาเมย์น้ำตาล่วงตั้งแต่ยังไม่ทันที่ท่านจะเริ่มคุยอะไร เพราะรู้แน่แท้แก่ใจแล้วว่าชะตาชีวิตมนุษย์อย่างพวกเราคงใกล้หมดเวลาเต็มที แต่เมย์ก็ยังก้มหน้าอยู่เพราะไม่กล้าสบพระเนตรท่าน แล้วท่านก็เอ่ยทักทายขึ้นก่อนว่า #เป็นอย่างไรบ้างหนอเจ้าลูกของแม่สุขสบายดีฤาไม่ เมย์จึงลงไปก้มกราบเท้าท่านพร้อมตอบท่านว่า สบายดีเจ้าค่ะพระแม่เจ้า

ท่านตอบกลับมาว่า เจ้าสบายดีจริงหรือลูก อย่าโป้ปดแม่ แม่รู้ว่าเหล่าเจ้าต้องเผชิญอยู่กับสิ่งใด และกำลังจะเผชิญอยู่กับสิ่งใด แล้วท่านก็ลุกจากบัลลังก์ลงมาจับไหล่ของเมย์แล้วดึงเมย์เข้าไปกอด เมย์ได้แต่สะอื้นร้องไห้ ท่านก็ร้องไปกับเมย์ด้วย แต่ท่านก็ยังพยายามปลอบเมย์ว่าอย่าร้องเลยลูก ทั้งที่ท่านก็สุดแสนปวดใจ แม่อยากบอกเจ้านัก #ว่าแม่นี้พยายามอย่างเต็มที่แล้วหนาลูกเอ๋ย #แม่ไม่สามารถขัดโองการฟ้าได้ #แม่สุดแสนเศร้าเสียใจ

เมย์ก็พนมมือขึ้นมาแล้วกราบท่านที่ตักพร้อมบอกท่านว่า ลูกขอกราบขอบพระทัยในน้ำพระทัยของพระแม่แทนมนุษย์ทุกคนในโลกนี้ ที่คอยโอบอุ้มลองรับทุกสรรพสิ่งให้มนุษย์อย่างพวกลูกๆมาตลอด แค่นี้ลูกและชาวมนุษย์ทุกคนก็ไม่อาจหาสิ่งใดมาทดแทนพระคุณของพระแม่ได้หมดสิ้นแล้ว พระบารมีความเมตตาที่มีต่อเราชาวมนุษย์นี้มากมายนัก

แล้วท่านก็เชยคางเมย์ขึ้นมาพร้อมเช็ดน้ำตาให้เมย์ แต่น้ำตาท่านก็ยังไหลเป็นสายไม่หยุด ณ นาทีนี้เมย์พึ่งจะได้เห็นพระพักตร์ท่านเต็มตา ท่านมีดวงตาสีน้ำทะเลงดงามมาก เมื่อน้ำตาท่านไหลก็กลายเป็นเม็ดเพชรใสๆส่องแสงเรืองรองเต็มพื้นไปหมด พระพักตร์ท่านนั้นงดงามจนเมย์กลั้นหายใจ รัศมีสีขาวบริสุทธิ์เจิดจรัส #บนเศียรท่านมีมงกุฏพระพุทธเจ้าเหมือนพระแม่ธรณีเลย แต่เป็นสีเงินประดับเพชร เครื่องทรงขาวล้วน ประดับเพชร และมีสายน้ำสีรุ้งพันล้อมรอบพระวรกายท่านอยู่ตลอดเวลา (หากสิ่งศักดิ์สิทธิ์พระองค์ใดมีมงกุฏพระพุทธเจ้าบนเศียร พระองค์นั้นคือพระโพธิสัตว์องค์ใหญ่)

แล้วท่านก็ลุกขึ้นยืนแล้วกลับขึ้นไปนั่งบนบัลลังก์เหมือนเดิม ศิษย์พี่เหมยฮวาก็มาพยุงเมย์กลับมานั่งที่เดิมเช่นกัน แล้วเมย์ก็แทบช็อคเมื่อได้ยินท่านพูดทั้งเสียงสั่นๆต่อมาว่า #ข้าตัดสินใจแล้ว #ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนับแต่นี้ #ข้าจะไม่มีวันทิ้งลูกๆของข้าไปไหนด้วยเกียรติแห่งข้า นามว่า #คงคา ข้าให้สัญญาว่า แม้จะต้องโดนลงอาญา #ข้าก็จะฝืนคำสั่งช่วยเหลือพวกลูกๆต่อไป !!!

ในที่นี้มีใครอยากร่วมงานกับข้าหรือไม่ !!! จบคำตรัสของท่าน เหล่าทหารก็พากันลงนั่งคุกเข่าต่อหน้าเบื้องพระแท่นของพระแม่เจ้า พร้อมกล่าวอย่างเสียงดังกัปนาทโดยพร้อมเพียงว่า #ข้าพพุทธเจ้าขอติดตามร่วมงานกับพระองค์ด้วยชีวิตด้วยเกล้าของพระพุทธเจ้าพระเจ้าข้า !!! พวกข้าพพุทธเจ้าขอตั้งสัตย์ปฏิญาณด้วยชีวิต !!! เหล่าท่านเอ่ยออกมาอย่างไม่มีลังเล กล่าวออกมาอย่างเข้มแข็งพร้อมเพรียงโดยไม่ต้องคิดเลย

แล้วศิษย์พี่ทั้งสองก็คุกเข่าลงพร้อมเอ่ยแบบเดียวกันกับเหล่าทหารของพระแม่ เมย์งี้ขนลุกและตกตะลึงจนน้ำตาล่วงรีบวิ่งลงจากที่นั่งลงไปก้มกราบเท้าพระแม่ แล้วกอดเท้าท่านร้องไห้ พร้อมกล่าวขอบพระทัยพระแม่ที่เมตตาและรักพวกเราชาวมนุษย์ถึงเพียงนี้ แต่พระแม่อย่าทำแบบนี้เลยเจ้าค่ะ ลูกทนไม่ได้ #แม้ลูกจะเสียใจที่ต้องมีผู้คนจำนวนมากมายต้องล้มตายถึงแม้จะต้องสูญเสียคนที่ลูกรักทุกคนไปก็ตาม แต่ลูกทนเห็นแก่ตัวไม่ได้ #มนุษย์ทำกรรมร่วมกันไว้ #มนุษย์ต้องชดใช้เองถึงจะถูกต้อง

ขอพระแม่พิจารณาอีกครั้งเถอะเจ้าค่ะ แต่ท่านเพียงเอามือลูบหัวเมย์แล้วพูดทั้งน้ำตาว่า แม่ตัดสินใจดีแล้วลูกเอ๋ย แม่ทนดูลูกของแม่ตายไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้หรอกหนาเจ้า แม้แต่เหล่าทหารทุกท่านในที่นี้ทุกท่านล้วนตัดสินใจดีแล้วลูกเอ๋ย #ด้วยคำพูดของแม่นั้นเป็นวาจาสัตย์เอ่ยสิ่งใดออกไปล้วนเป็นความสัตย์จริงที่ออกมาจากใจ แล้วท่านก็ยกมือขึ้นเป็นสัญญาณห้ามเมย์พูดอะไรต่อ แล้วท่านก็ค่อยๆลุกขึ้นยืนพร้อมค่อยๆจางหายไปทั้งๆที่ใบหน้าท่านยังนองไปด้วยน้ำตา

เหล่าทหารรวมถึงศิษย์พี่และเมย์ต่างนั่งลงคุกเข่าส่งเสด็จ  เมย์รู้สึกซึ้งในมหาเมตาน้ำพระทัยของพระแม่ รวมถึงเหล่านักรบทหารพรหมทุกท่านที่ยอมเสียสละเอาชีวิตของตนเป็นเดิมพัน ยอมถึงแม้จะโดนลงอาญาเหล่าท่านก็ยังยอมแบกรับ ยอมแม้ว่าสุดท้ายแล้วพวกท่านอาจไม่ได้อะไรเลย แอบช่วยเหลือพวกเราทุกคน อย่างไม่มีข้อแม้และเงื่อนไขใดๆ รู้ทั้งรู้ว่ามนุษย์นั้นสุดแสนจะช่วยยากเพียงใด รู้ทั้งรู้ว่าสุดท้ายแล้วพวกท่านจะต้องเจอกับสิ่งใดที่ขัดพระโองการ เมย์นั้นจุก สุดจะเศร้าใจ เสียใจ ซึ้งใจ เจ็บใจ หลายอารมณ์ตีกันมั่วไปหมด หลังจากนั้นศิษย์พี่ก็พาเมย์กลับ กลับมาทั้งน้ำตา...