ในสมัยพุทธกาล บรรดาพระภิกษุที่ว่ายากสอนยากนั้น
ไม่มีใครเกินพระฉันนะ พระฉันนะหรือเดิมชื่อนายฉันนะ
เป็นผู้ที่เกิดพร้อมเจ้าชายสิทธัตถะประสูติ
เป็นผู้รับใช้ใกล้ชิด ในยามที่เจ้าชายออกบวชก็ออกตามเสด็จพร้อมด้วยม้ากัณฐกะ
จึงได้ชื่อว่าเป็น สหชาติ (ผู้เกิดในเวลาเดียวกันพร้อมกัน) เพราะอย่างนี้ จึงได้หยิ่งทะนงตนเองว่าเป็นคนใกล้ชิดพระพุทธเจ้ามาแต่ไหนแต่ไร
จึงไม่ค่อยยอมรับการว่ากล่าวตักเตือนจากพระรูปอื่น
แม้พระพุทธเจ้าจะไม่เคยให้ท้ายเลยก็ตาม
พระฉันนะชอบด่าพระอัครสาวกสองท่านคือ
พระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะ ว่า
"อันตัวเรานั้นเป็นผู้เดินทางไปพร้อมกับพระพุทธเจ้าในคราวท่านออกผนวช
ส่วนพระสองรูปนี้กลับเที่ยวประกาศตนว่า
เป็นพระสารีบุตรบ้าง เป็นพระโมคคัลลานะบ้าง
เที่ยวประกาศตนว่าเป็นพระอัครสาวก"
พระพุทธเจ้าทรงทราบ ก็เรียกมาว่ากล่าวตักเตือน
พระฉันนะก็นิ่งรับฟัง พอพระพุทธเจ้าเสด็จไป
ก็เริ่มด่าพระอัครสาวกอีก
แม้พระองค์จะเรียกมาตักเตือนอีกจนถึงครั้งที่ ๓
ว่า พระอัครสาวกทั้งสองรูปเป็นกัลยามิตรที่ดี
เป็นผู้ประเสริฐ จงคบกัลยาณมิตรเพื่อนผู้ดีงามเช่นนี้เถิด
แม้กระนั้น พระฉันนะได้ฟังโอวาทแล้วก็ยังไม่เชื่อฟัง
ยังคงด่าพระอัครสาวกอีกต่อไป
พระพุทธเจ้าจึงตรัสแก่บรรดาพระภิกษุว่า ภิกษุทั้งหลาย
ขณะที่เรายังคงอยู่ พวกเธอคงไม่อาจอบรมสั่งสอนฉันนะได้
แต่เมื่อเราปรินิพพานไปแล้ว จึงจะสามารถทำได้
พระอานนท์จึงกราบทูลถามว่า
จะให้ทำเช่นไรต่อพระฉันนะ พระองค์จึงได้ตรัสว่า
ให้ลงพรหมทัณฑ์แก่ฉันนะ
ครั้นพระพุทธเจ้าเสด็จปรินิพพานไปแล้ว
พระสงฆ์ก็ประกาศลงพรหมทัณฑ์แก่พระฉันนะ
ขอพระฉันนะได้ยินเช่นนั้น ก็เกิดความทุกข์ขึ้นในใจ
จิตใจเศร้าหมองเป็นลำดับ
จนล้มสลบลงถึง ๓ ครั้ง
เมื่อฟื้นคืนสติ ก็ได้อ้อนวอนต่อคณะสงฆ์ว่า
ขอท่านทั้งหลายให้โอกาสกระผมเถิด
ว่าแล้วก็กลับตนประพฤติตนใหม่เป็นพระภิกษุที่ดี
จนปฏิบัติธรรมได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ในที่สุด
พรหมทัณฑ์ คือ การที่พระสงฆ์ประกาศไม่คบ ไม่พูดคุย ไม่สนทนา ไม่ประกอบพิธีกรรมต่อพระภิกษุรูปใดรูปหนึ่งที่ประพฤติตนเป็นคนว่ายากสอนยาก
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การเป็นคนว่ายากสอนยาก
มักเป็นอยู่ลำบาก เมื่อตนไร้ที่พึ่งพิง
จึงควรประพฤติตนให้ว่าง่ายสอนง่ายดังนี้แล
..................
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น