หัวใจของการเจริญ #สติปัฏฐาน

เมื่อใดเพ่งโฟกัสจอจ่อ

เมื่อนั้นความรู้สึกตัวก็หายไป 

ลืมกาย ลืมใจ

สติ ก็คือ การระลึกรู้

สัมปชัญญะ ก็คือ ความรู้สึกตัว

2 สิ่งนี้คือเป็นสิ่งที่เราควรรู้จัก 

แล้วฝึกพัฒนา 2 สิ่งนี้อยู่เสมอ ระลึกรู้สึกตัว 

.

คำว่า สัมมาสติ หรือ การระลึกรู้ที่ถูกต้อง

ก็คือการระลึกรู้กาย ระลีกใจขึ้นมา

หัวใจของการเจริญสติ ก็คือ …

.

ตั้งกายตรง ดำรงสติมั่น รู้ธรรมเฉพาะหน้า

ถ้าท่านสามารถรู้ธรรมเฉพาะหน้าได้

#สัมมาสติ การระลึกรู้ที่ถูกต้องก็เกิดขึ้น

#สัมมาสมาธิ ความตั้งมั่นที่ถูกต้องก็เกิดขึ้น

#สัมมาญาณ วิปัสสนาญาณ 

การรู้เห็นตามความเป็นจริงก็เกิดขึ้น

#สัมมาวิมุตติ การหลุดพ้นที่ถูกต้องก็เกิดขึ้น

.

เพราะฉะนั้นหัวใจของการเจริญ #สติปัฏฐาน

ตั้งกายตรง #ดำรงสติมั่นรู้ธรรมเฉพาะหน้า

สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ท่านทั้งหลายควรจะเข้าใจ 

เข้าถึง และฝึกหัดได้ถูกต้อง

.

ไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติตั้งแต่ระดับเบื้องต้น ท่ามกลาง ที่สุด

หัวใจก็อยู่การดำรงสติมั่น รู้ธรรมเฉพาะหน้า

ใหม่ๆจะให้วิธีการฝึก ดำรงสติมั่น

รู้ธรรมเฉพาะหน้าแบบในเบื้องต้นก่อน

.

ก็ให้เรามองกว้างๆ สบายๆ 

การที่เรามองกว้างๆสบายๆ 

มันจะวางอาการเพ่งจอจ่อออกไป

.

ปรกติการมองเรา เราจะมองแบบโฟกัสจดจ่อ

เช่น เรามองโฟกัสไปที่ข้างหน้า จิตเราไปอยู่ที่ไหน

ก็ไปอยู่กับสิ่งที่เรามอง ผลที่ตามมาคืออะไร

ขาดความรู้สึกตัว ลืมกาย ลืมใจ

นั่นคือกระบวนการจิตส่งออก

.

ภาษาพระท่านเรียกว่าเกิดนันทิ 

หรือ ความเพลินในอารมณ์

พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า ละนันทิ                              

ความเพลินในอารมณ์ จิตหลุดพ้น

วิธีทำง่ายๆก็คือ ให้เรามองกว้างๆสบายๆ

ไม่ได้มองแบบโฟกัสจดจ่อ

วิสัยทัศน์การมองจะกว้าง มองเป็นไหม การมองกว้าง

.

จากนั้นรับรู้ความรู้สึกของร่างกาย

รู้สึกถึงกายที่ยืนอยู่ ขยับมือรู้สึกตัว 

รับรู้ความรู้สึกของร่างกาย

ปรกติจิตมันจะไหลไปกับอารมณ์ 

ไหลไปกับความคิดปรุงแต่ง

.

การฝึกสติปัฏฐาน 

ให้เราเปลี่ยนจากการที่เราอยู่กับความคิด 

มาอยู่กับสิ่งที่เรียกว่า ความรู้สึกตัว

ที่มา

เดินจิต

-------------------------------

พระมหาวรพรต กิตฺติวโร