เหตุการณ์ครั้งสงครามโลกครั้งที่ ๒ ท่านพระอาจารย์มั่น(ภูริทัตโต) เล่าว่า...
...คราวหนึ่งท่านพักอยู่ที่ดอยมูเซอ วันหนึ่งตอนท่านออกไปบิณฑบาต ได้สังเกตเห็นชาวบ้านจับกลุ่มสนทนากันด้วยท่าทางตื่นเต้น ฟังไม่ค่อยรู้ภาษา ได้ยินแต่ว่า "ยาปาน...ยาปาน..."
พอกลับถึงวัด ท่านจึงถามคนในวัดด้วยภาษาคำเมืองว่า "เขาพูดอะไรกัน?" ก็ได้ความว่า "ทหารยาปาน (ญี่ปุ่น) บุกขึ้นประเทศไทยที่เมืองสงขลา การรบเป็นไปอย่างหนักหน่วง มีแม่ค้าขายของเข้าร่วมรบด้วย นักรบแม่ลูกอ่อนก็มี แม่ลูกหนึ่งลูกสองก็มี.."
หลวงปู่มั่น(ภูริทัตโต)ฟังแล้วก็ยิ้ม
ต่อมาได้มีคำสั่งจากรัฐบาลถึงกองทัพให้ทหารไทยหยุดยิง โดยอ้างว่า ญี่ปุ่นไม่ต้องการรบกับไทย แค่ขอผ่านทางเฉย ๆ แต่ทหารไทยประจำแนวหน้า พร้อมทั้งนักรบแม่ลูกอ่อนก็ยังไม่หยุดยิง และไม่ยอมถอย ทหารญี่ปุ่นจึงขึ้นบกไม่ได้ ตายเขียวไปทั้งทะเล จนรัฐบาลต้องส่งกองทหารอื่น เข้าไปสั่งให้ทหารญี่ปุ่นหยุดยิง แล้วขอสับเปลี่ยนกองทหาร ทัพแนวหน้าและนักรบแม่ลูกอ่อน จึงได้หยุดยิงแล้วถอยเข้ากรมกอง ฝ่ายกองทัพญี่ปุ่นจึงขึ้นบกได้
หลวงปู่มั่น(ภูริทัตโต)ทราบข่าวแล้วก็ไม่ได้ถือเอา เป็นอารมณ์ ด้วยคิดว่าเป็นกรรมของสัตว์โลก
เช้าวันต่อมา จวนจะสว่าง หลวงปู่มั่นเกิดวิตกว่า "ชะตากรรมของประเทศไทยจะเป็นอย่างไรกันหนอ" ... พลันก็ปรากฏนิมิตขึ้นว่า...
"...ประเทศไทยคล้ายภูเขาสูง บนยอดมีธงไทยสามสีปลิวสะบัดอยู่ และมีพระแก้วมรกตประดิษฐาน อยู่เหนือธงไทย ... มองดูตีนเขาลูกนั้นก็เห็นมีธงชาติต่าง ๆ ปักล้อมรอบเป็นแถว ๆ"
ท่านจึงพิจารณาได้ความว่า...
"..ประเทศไทยไม่เป็นอะไรมาก นอกจากผู้มีกรรมเท่านั้น และต่อไปนานาประเทศจะยอมรับนับถือ เพราะประเทศไทยพระพุทธเจ้าสอน ไม่ให้เบียดเบียนรังแกข่มเหง เพื่อนมนุษย์และสัตว์ และประเทศไทยก็ไม่เคยข่มเหงประเทศใด นอกจากป้องกันตัวเท่านั้น ชาติต่าง ๆ จึงยอมรับนับถือเป็นกัลยาณมิตร"
ในเวลาต่อมา..วันหนึ่งพระสยามเทวาธิราช พร้อมคณะเทพบริวาร ได้พากันมากราบนมัสการท่านพระอาจารย์มั่น(ภูริทัตโต) ซึ่งกำลังเดินจงกรมอยู่ พอรายงานตัวเสร็จ ท่านพระอาจารย์มั่น(ภูริทัตโต) ถามวัตถุประสงค์
พระสยามเทวาธิราช ตอบว่า..
"...เวลานี้ฝ่ายสัมพันธมิตรได้มาทิ้งระเบิด กรุงเทพฯ อย่างหนักหน่วง พวกข้าพเจ้าป้องกันเต็มที่..."
หลวงปู่มั่น(ภูริทัตโต) ถามว่า "มีคนบาดเจ็บล้มตายไหม"
พระสยามเทวาธิราช ตอบว่า "มี"
หลวงปู่มั่น(ภูริทัตโต) ถามว่า "ทำไมไม่ช่วย"
ตอบว่า "ช่วยไม่ได้ เพราะเขามีกรรมเวรกับฝ่ายข้าศึก
จะช่วยได้แต่ผู้ไม่มีกรรม สถานที่สำคัญ และพระพุทธศาสนาเท่านั้น"
หลวงปู่มั่น(ภูริทัตโต) ถามว่า "มานี้ประสงค์อะไร"
ตอบว่า "ขอให้ท่านบอกคาถาปัดเป่าลูกระเบิดไม่ให้ตกถูกที่สำคัญด้วย"
หลวงปู่มั่น(ภูริทัตโต) จึงกำหนดพิจารณาหน่อยหนึ่ง
ได้ความว่า....
"นะโม วิมุตตานัง นะโม วิมุตติยา"
เทพคณะนั้นก็ได้สาธุการ แล้วลากลับไป ไม่เห็นกลับมาอีกเลย...
หนังสือ “รำลึกวันวาน” บันทึกโดย หลวงตาทองคำ จารุวัณโณ
เกี่ยวกับเกร็ดประวัติและปกิณกธรรมของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๐
กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น