วิบากกรรม..เมือง!

เมื่อเราดูมวย..ถ้าเราเชียร์มุมไหน..เราก็ดีใจ เมื่อฝ่ายมุมตรงข้าม ถูกถลุงแตกเลือดออก บางครั้งกองเชียร์ ยังออกท่าทาง ตีเข่า ฟันศอก เชียร์ สะใจ..มันเป็นการสะสมอารมภ์แห่งโทสะ..โดยที่เราไม่รู้.ว่า.ใจเราจะขาดเมตตาแล้ว.

ในชีวิตจริงเช่นกัน...ทุกคน ทุกกลุ่ม ล้วนมีความคิด ความเชื่อ ศรัทธา ที่ต่างกัน...จะให้มาคิด..ปฏิบัติ เหมือนกัน ย่อมเป็นไปไม่ได้..เราเองก็ไม่ควรไป..ดูแต่ความผิดของคนอื่น ..เพ่งโทษคนอื่น..คิดแต่จะแก้ไขคนอื่น..ให้มาคิด ทำ เหมือนตน..เพราะหลงว่า..แบบข้าสิถูก..แบบเอง..ผิด..

..ดูคนอื่นให้น้อยๆ..เพื่อสอนตัวเอง...ดูตนเองให้มากๆ..และ แก้ไขตนเอง. อย่าใจร้อน ไปผสมอารมภ์ร่วมของกลุ่มต่างๆ..ที่มีความคิดไม่เหมือนกัน..ใยต้องเลือกข้าง?..เมื่อเลือกข้าง..เราจะมองอีกฝ่ายว่าไม่ใช่พวกเรา..ไม่ใช่กลุ่มคนดีอย่างเรา..บางทีเลยเถิด..มองว่าอีกฝั่ง..เป็นตัวอะไรไม่รู้..ที่เราจะทำลายพวกเขา..ทำให้เขาบาดเจ็บ ล้มตาย มีความทุกข์..ก็สมควรแล้วนี่...

.....การรู้สึกแบบนี้..ทำให้จิตใจเรา ขาดเมตตา ใจเราจะหยาบ.กระด้าง...จะมีกิเลสโทสะในจิตมากขึ้นๆ..

อย่าเพิ่งไป ผสมโรง ด่าทอ วิจารณ์ ด้วยความเมามัน โกรธแค้น..หันมาดูใจเราก่อน สอนใจเราก่อน  ปล่อยวางก่อน

 เมื่อจิตสงบแล้ว  จึงค่อยพูด จึงค่อยออกความเห็น..ด้วยจิตเมตตากรุณา

*...ถ้าเราไปยุ่ง กรรมของผู้อื่น   เราต้องรับภาระกรรมนั้นด้วย  เพราะทุกคนต่างก็มีกรรมของตนอยู่แล้ว หากขาดปัญญา แม้เจตนาดี หากไปทำกรรมที่เป็นโทษ   ก็ยังเป็นโทษอยู่ดี

จิตของเราจักร้อนรุ่ม ไม่สงบ เป็นทุกข์.  

......ทุกอย่างมันมีกรรมของมันเช่นนั้นเอง...เกิดขึ้น ผ่านไป..ใยต้องสร้างกรรมเพิ่มกับเขาด้วย

*... เมื่อเราอยู่ในเมือง หรือ ประเทศ เดียวกัน สิ่งที่ควรทำ หมั่นอุทิศบุญบ่อยๆ..ให้กับเทวดาที่ดูแล..คนเหล่านั้นทั้ง ๒ กลุ่ม ..ให้เทวดามีกำลัง เพื่อดลใจให้คนทั้ง๒ กลุ่ม มีความคิด มีปัญญา มีเมตตา พูดคุยกัน..จนมีทางออกร่วมกัน โดยไม่มีความรุนแรง..

*...และ เราทุกคน ควร อุทิศบุญ แปลงเป็นอาวุธทิพย์ เจาะจง ถวายเป็นอาวุธ...ให้แก่..***..พระสยามเทวาธิราช พระเสื้อเมือง พระทรงเมือง และเทวดา บริวารของท่าน

**..ทำเช่นนี้  เทวดาสัมมาทิฏฐิ.. จึงจะมีกำลังในการต่อกรกับฝ่ายมิจฉาทิฐิ  ฝ่ายมาร ที่ส่งกายละเอียด แทรกใจมนุษย์ ทั้ง ๒ กลุ่ม อันทำให้เกิดความรุนแรง ความสูญเสีย แก่บ้านเมือง ..นั่นคือสิ่งที่ทุกคน ควรทำ..และเป็นการสร้างบารมีของเราด้วย

ที่มา

มโนธาตุ โพธิญาณ