"อดข้าว ๒-๓ วันฉันครั้งหนึ่ง ฉันก็ปั้นไว้เป็นคำๆ ๑, ๒, ๓ หยุด
ถ้ามันเพลียมาก ก็ให้ถึง ๕ คำ ก็หยุด
ถ้าอดนอน ต้องผ่อนอาหารจึงจะเป็นเครื่องปราบถีนมิทธะ
ถีนมิทธะ ความง่วงเหงาหาวนอน มัวมือง่วงซึม
เปรียบเหมือนน้ำอยู่ใต้จอกและแหน
ถ้าเราไปกวาดจอกและแหนออก จึงรู้ว่าน้ำใสหรือขุ่น
อันนี้ฉันใด ถีนมิทธะ จะเอาตั้งแต่คุณงามความดีมาปราบก็ไม่ไหว
จะนึกถึงคุณงามความดีของพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ก็ไม่ไหว
เพราะการนอนเป็นอาหารของธาตุขันธ์
จะออกไปที่แจ้งๆ ลืมตาดูโลกฟ้าอากาศสว่างไสว ก็ไม่ไหว
จะเอาผ้าชุบน้ำมาปกศีรษะ ลูบทาทั่วกาย ก็ไม่ไหว
เพราะเหตุใด เพราะอาหารของกายนี้
ที่สำคัญก็คือ นอน ที่ ๒ ก็คือ กิน นั่นแหละ
สิ่งที่จะปราบได้มีแต่อดนอน ถ้าอดนอนก็ต้องผ่อนอาหาร"
.
หลวงปู่ขาว อนาลโย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น