คำตรัสของพระพุทธเจ้า
“ การปล่อยวาง ”
ดูก่อน อุปกะ ! ความทุกข์ทั้งมวลมีมูลรากมาจากตัณหาอุปาทาน ความทะยานอยากดิ้นรนและความยึดมั่นถือมั่น ว่าเป็นเราเป็นของเรา รวมถึงความเพลินใจในอารมณ์ต่างๆ สิ่งที่เข้าไปเกาะเกี่ยวยึดถือไว้โดยความเป็นตน เป็นของตน จะไม่ก่อทุกข์ก่อโทษให้นั้น เป็นไม่มี หาไม่ได้ในโลกนี้.
เมื่อใดบุคคลมาเห็นสักแต่ว่าได้เห็น ฟังสักแต่ว่าได้ฟัง รู้สักแต่ว่าได้รู้ เข้าไปเกี่ยวข้องสิ่งต่างๆสักแต่ว่าเข้าไปเกี่ยวข้อง ไม่หลงใหลพัวพันมัวเมา เมื่อนั้นจิตก็จะว่างจากการยึดถือต่างๆ ปลอดโปร่ง แจ่มใส เบิกบานอยู่.
ดูก่อน อุปกะ ! เธอจงมองดูโลกนี้โดยความเป็นของว่างเปล่า มีสติอยู่ทุกเมื่อ ถอนอัตตานุทิฏฐิ คือความยึดมั่น ถือมั่นเรื่องตัวตนเสียด้วยประการฉะนี้ เธอจะเบาสบายคลายทุกข์ คลายกังวล ไม่มีความสุขใดยิ่งไปกว่าการปล่อยวางและการสำรวมตนอยู่ในธรรม.
เหตุแห่งคำตรัส : อุปกอาชีวก
เมื่ออุปกอาชีวกได้พบพระศาสดา ก็ซบศรีษะลงแทบพระบาทพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กราบทูลขอให้พระพุทธองค์ช่วยโปรดอนุเคราะห์ให้ดำเนินชีวิตไปสู่ทางที่ถูกต้อง พระพุทธองค์จึงทรงตรัสโปรดหลายอย่างและคำตรัสสุดท้ายข้างต้น ได้นำอุปกะคลายกิเลสที่ร้อยรัดใจออก เป็นเปราะๆ ได้บรรลุอนาคามิผล เป็นพระอริยบุคคลชั้นที่ ๓
ด้วยประการฉะนี้ ต่อมาได้บรรลุอรหัตตผลและปรินิพพานบนสวรรค์ชั้นสุทธาวาส.
ที่มา
#การปล่อยวาง
#ดอยอ่างขาง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น