(จากประวัติ ท่านพ่อลี ธัมมธโร)
เคยมีท่านเจ้าคุณรูปหนึ่งถามท่านพ่อลีว่า
ในเมื่อเป็นพระกรรมฐาน ดำเนินในปฏิปทาของ "ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต" แล้ว ทำไมท่านจึงชอบนำพาเหล่าบรรดาญาติโยม จัดงานบุญงานกุศลสร้างพระอยู่เป็นประจำ ไม่มุ่งเน้นพาเหล่าบรรดาญาติโยมให้ปฏิบัติภาวนาล่ะ ?"
ท่านพ่อลีท่านก็ตอบท่านเจ้าคุณรูปนั้นว่า
เกล้ากระผม ทำนาไม่ได้เอา
"ข้าว" อย่างเดียว (มรรคผล)
"แกลบ" ผมก็เอา (เนกขัมมบารมี)
"รำ" ผมก็เอา (บุญกุศล)
"ฟาง" ผมก็เอาขอรับ (นิสัยวาสนา)
_______________________________
#หมายเหตุ : เพราะในบุคคลทั้งหลายย่อมมีนิสัยวาสนาและบุญกุศลที่กระทำมา มากน้อยไม่เท่าเทียมกัน ครั้นถ้าท่านพ่อลีจะมุ่งเน้นสอนแต่ "การภาวนา" ก็คงจะได้ผลเพียงบางคนเท่านั้น ท่านจึงเล็งเห็นว่า คนที่ "บารมียังอ่อน" คงต้องได้อาศัย "ยึดเกาะบุญกุศล" เพราะเมื่อทานบารมีแก่กล้าย่อมเป็นบาทฐานแห่งศีล ทั้งนี้ก็เพื่อไม่ให้ตกลงในอบายภูมิ ได้แก่ นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น
ท่านจึงมีดำริสร้างพระพุทธรูปอยู่เป็นประจำ อันเป็นความปรารถนาดีที่องค์ท่านมีต่อลูกศิษย์ทุกๆคน เพียงแต่ใครจะมีสติปัญญามองเห็น "ความเมตตาหวังดี"ขององค์ท่านได้มากน้อย ตามแต่นิสัยวาสนาบารมี และตามแต่ภูมิจิตภูมิธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น