เรื่อง "บาปกรรมของผู้มีจิตเนรคุณแผ่นดินเกิด"#แม้ถึงความตายก็ไร้แผ่นดินกลบหน้า #เพราะบาปกรรมที่กระทำ#ด้วยจิตเนรคุณแม้กับแผ่นดินเกิด(คติธรรม พระอาจารย์อารยวังโส)

เรื่อง "บาปกรรมของผู้มีจิตเนรคุณแผ่นดินเกิด"

#แม้ถึงความตายก็ไร้แผ่นดินกลบหน้า 

#เพราะบาปกรรมที่กระทำ

#ด้วยจิตเนรคุณแม้กับแผ่นดินเกิด

(คติธรรม พระอาจารย์อารยวังโส)

เจริญพรสาธุชนผู้เจริญสติปัญญา การเผชิญกระแสโลกธรรมที่ร้อนแรงในทุกกาลสมัยของสัตว์ทั้งหลาย เพื่อให้ ธรรมคติ ว่า ธรรมทั้งหลายต้องเป็นเช่นนี้ จะไม่เปลี่ยนไปจากความเป็นอย่างนี้ และไม่แปรเป็นอย่างอื่น ตราบใดที่สัตว์โลกยังตกอยู่ภายใต้ ปปัญจธรรม (ธรรมอันเป็นเครื่องเนิ่นช้า) ได้แก่ ตัณหา มานะ ทิฏฐิ ก็ย่อมเป็นธรรมดาที่สัตว์เหล่านั้นต้องเสื่อมสูญไปจากความเจริญในธรรม ด้วย ความอับปัญญาเป็นผล ด้วยวิถีจิตที่ซัดซ่านไปด้วยอำนาจของกิเลส โลภะ โทสะ โมหะ จึงทำหน้าที่ควบคุมจิตสัตว์เหล่านั้นให้ตกอยู่ภายใต้อำนาจมาร จึงยากที่จะคิดดี พูดดี ทำดี อันเป็นปรากฏการณ์ของคนพาลในคราบบัณฑิต ที่สังคมยกย่องว่าเป็น ปัญญาชน ทั้งที่ คิด พูด ทำ อย่างอับปัญญา เป็นอาภัพบุคคล ที่คิดดี พูดดี ทำดี ไม่ได้เลย ด้วยผลกรรมเสวยชีวิตให้ต้องรับผลเช่นนั้น

เช่นเดียวกับทางโลก ความสามัคคีของหมู่ชนที่เป็นไปด้วยอำนาจธรรมหรือธรรมาธิปไตย ย่อมก่อเกิดประโยชน์และความสุขต่อสังคม หมู่ชนในประเทศนั้นๆ ใครก็ตามที่ก่อการหรือสนับสนุน เพื่อให้สังคมเป็นไปอย่างพร้อมเพรียงกันในการประกอบความดี ประพฤติธรรม เคารพธรรม ก็ย่อมได้รับบุญกุศลอันยิ่ง และหากผู้ใดชักนำ ก่อการ หรือสนับสนุนให้สังคมเกิดความร้าวฉาน คิดคดทรยศต่อแผ่นดินมาตุภูมิของตน บาปกรรมมหันต์ก็ย่อมให้ผลตอบแทน จนแม้ถึงความตายก็ไร้แผ่นดินกลบหน้าเพราะบาปกรรมที่กระทำด้วย จิตเนรคุณแม้กับแผ่นดินเกิด