[บทย่อ)
..........เหล่าเทวดาทั่วหมื่นจักรวาล สิบโลกธาตุ มาเฝ้าชม พระบารมี พระพุทธเจ้าพร้อม พระอรหัต ปฏิสัมภิทา ๕๐๐ รูป (จากราชกุมาร)
.....ประกอบด้วยเทวดา ชั้นพรหมสุทธาวาส ทั้ง ๕ ชั้น อันเป็นที่อยู่แห่งพระอนาคามีและพระขีณาสพทั้งหลาย
*.พรหม องค์หนึ่ง หยั่งลงที่ขอบจักรวาลด้าน ทิศตะวันออก เข้าสมาบัติมีนีลกสิณเป็นอารมณ์ แล้วปล่อยรัศมีสีเขียว
*.พรหมองค์หนึ่ง หยั่งลงที่ขอบจักรวาลด้าน ทิศใต้ เข้าสมาบัติ มีปีตกสิณเป็นอารมณ์เดียว ปล่อยรัศมีสีทอง
*..พรหมองค์หนึ่งหยั่งลงที่ขอบจักรวาลด้านทิศตะวันตก เข้าสมาบัติ.มีโลหิตกสิณเป็นอารมณ์ แล้วปล่อยรัศมีสีแดง
*พรหมองค์หนึ่ง หยั่งลงที่ขอบจักรวาล ด้านทิศเหนือ เข้าสมาบัติโอทาตกสิณ แล้วปล่อยรัศมีสีขาว
พระพุทธเจ้า ตรัสบอกภิกษุว่า พวกเทวดาในโลกธาตุทั้ง ๑๐ มาประชุมกันมาก ประกอบด้วย
พวกยักษ์…พวกเทพจตุโลกบาล…บ่าวของท้าวโลกบาลและท้าวเทวราชราชาและคนธรรพ์…
เหล่านาคและครุฑ..ช้างเอราวัณ ....พวกอสูร..เทวนิกาย ๖๐..พวกพรหม
***..เหล่ามารเสนาพระยามาร จะจับเทวดาเหล่านี้ผูกไว้ด้วยราคะ แต่แพ้ อำนาจพระพุทธองค์
พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงแบ่งพวกเทพบริษัททั้งหมดนั้นเป็น๒พวก
๑.พวกอภัพพะ แม้เมื่อพระพุทธเจ้า๑๐๐พระองค์ทรงแสดงธรรม ก็ไม่อาจตรัสรู้ได้
๒.พวกที่เป็นภัพพะ สามารถรู้ได้ ..
พระพุทธองค์...ยังทรงจัดแบ่งภัพพบริษัท ออกเป็น ๖ พวก ตามอำนาจจริต คือ พวกราคจริต โทสจริต โมหจริต วิตกจริต สัทธาจริต และพุทธจริต
**..พระองค์ทรงเนรมิตพระพุทธนิรมิต ที่เหมือนกับพระองค์ ทรงแสดงธรรม ให้แต่ละจริตด้วยพระสูตรไม่เหมือนกัน
**..หลวงปู่มั่น หลวงปู่สิม ล้วนให้ลูกศิษย์.สวด มหาสมัยสูตร ทุกคืน..ให้ครบ ๑ เดือน จะทำงานใหญ่ได้สำเร็จ..เพราะเทวดามาให้พรมาก
***..ข้าพเจ้าได้สวด “มหาสมัยสูตร” มาได้ ๓ คืน แต่คืนนี้…ไม่ได้สวด..ง่วงนอนจัด..งีบหลับไป ตื่น เที่ยงคืนกว่า....ทีนี้ไม่หลับแล้ว..จะนอนสวดบทไหน ทั้ง บทจักรพรรดิ แผ่เมตตา ชินบัญชร..ดูลมหายใจ..จิตมันไม่หลับ...ก็นอนดูลมหายใจไป...จิตวูป..ไปเห็นตรงหน้าบ้าน..มีกลุ่มคนมากมาย ทั้งชายและหญิง.เดินอยู่ บ้าง เดินเข้า-ออก.ประตูรั้วเข้ามา.บ้างเดินในห้องรับแขก..จิตข้าพเจ้าจึงลุกออกไป...ไปถามว่า..มาทำอะไรกัน..บางคนบอกว่า..อยากมาเยี่ยมคนในบ้าน..บางคนบอกว่า..อยากมาดูสถานที่..ข้าพเจ้าจึงแผ่เมตตา ทั้งบทสัพเพ บทพุทโธ..แต่พวกเขาเฉยๆ..จ้องจะเดินไปรอบๆบ้าน..
...ข้าพเจ้าเห็นชายคนๆหนึ่ง เดินเข้ามาในห้องนอน..จึงไปขวาง ถามว่า”จะทำอะไร”..ชายคนนั้นยิ้ม มีเขี้ยวยาวโผล่ขึ้นมา..พูดยิ้มๆว่า.
.
“ชอบปานตรงด้านหลังของเด็กนั่น”(หลานข้าพเจ้า)..จะมาดูแลให้” ข้าพเจ้าตอบว่า..
“..ไม่ต้อง..มีคนดูแลแล้ว..กลับไปเลย”..ชายคนนั้นหายไป..ไปแอบที่มุมห้องอีก.ทีนี้ทรงชฏา เขี้ยวโง้ง..ข้าพเจ้าก็ไล่ไปอีก.เขายิ้ม..
(..ตอนนั้นจิตรู้ว่า.ชายคนนั้นคือ.ยักษ์ลูกน้องท้าวเวสสุวรรณ)...นั่นคือ..อำนาจแห่งการสวด “มหาสมัยสูตร”.พอถึงเวลา..เหล่าเทพจะมาตามเวลา.มาเพื่ออนุโมทนา มาให้พร..และในบทมหาสมัย..เหล่ายักษ์จะมากันมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น