1. ฉันทะ - พอใจรักใคร่ในลมหายใจของเรา ตามดูว่าเวลาที่เราหายใจเรา เราหายใจเอาอะไรเข้าไปบ้าง - ถ้าหายใจเข้าไปไม่ออกก็ต้องตาย หายใจออกไม่กลับเข้าก็ตาย - มองดูอยู่อย่างนี้ ไม่เอาใจไปดูอย่างอื่น
2. วิริยะ - เป็นผู้ขยันหมั่นเพียรในกิจการหายใจของเรา - ต้องทำความตั้งใจว่า เราจะเป็นผู้หายใจเข้า เราจะเป็นผู้หายใจออก,เราจะให้มันหายใจยาว, เราจะให้มันสั้น, เราจะให้หนัก เราจะให้เบา เราจะให้เย็น เราจะให้ร้อน เราจะต้องเป็นเจ้าของลมหายใจ
3. จิตตะ - เอาจิตเพ่งจดจ่ออยู่กับลมหายใจ - ดูลมภายนอกที่มันเข้าไปเชื่อมต่อประสานกับลมภายใน ลมเบื้องสูง ท่ามกลาง เบื้องต่ำ ลมในทรวงอก - มีปอด หัวใจ ซี่โครง กระดูกสันหลัง - ลมในช่องท้อง มีกระเพาะอาหาร ตับไตไส้พุง - ลมที่ออกมาตามปลายมือปลายเท้าตลอดจนทั่วทุกขุมขน
4. วิมังสา - ใคร่ครวญ สำรวจ ตรวจดูว่า ลมที่เข้าไปเลี้ยงร่างกายเรานั่น เต็มหรือพร่อง สะดวกหรือไม่สะดวก มีส่วนขัดข้องที่ควรจะปรับปรุงแก้ไขอะไรบ้าง - ดูลักษณะ อาการ ความหวั่นไหวของลมภายนอกที่เข้าไปกระทบกับลมภายในว่ามันกระเทือนทั่วถึงกันหรือไม่- ลมที่เข้าไปเลี้ยงธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุไฟนั้น มีลักษณะเกิดขึ้น ทรงอยู่ และเสื่อมสลายไปอย่างไร
ทั้งหมดนี้ จัดเข้าในรูปกัมมัฏฐาน และเป็นตัวมหาสติปัฏฐานด้วย
จิตที่ประกอบด้วยอิทธิบาท4 พร้อมบริบูรณ์ด้วยสติสัมปชัญญะ
ก็จะเกิดความสำเร็จรูปในทางจิตให้ผลถึงโลกุตตระ เป็นโสดา สกิทาคา อนาคา และอรหันต์
สำเร็จทางกายให้ผลในการระงับเวทนา
.
.
ธรรมโอวาท ท่านพ่อลี ธัมมธโร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น