#โดย #หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
#วัดท่าซุง #จังหวัดอุทัยธานี
.. การทำกรรมฐานจริง ๆ ถ้าทำเป็นล่ำ เป็นสัน มันอาจจะเกินพอดีไปก็ได้ เอากันแบบคนขี้เกียจ แต่ตายแล้วไม่ลงนรกดีกว่า ง่ายดีนะ คนขี้เกียจเขาทำแบบนี้
ก่อนนอนหลับ ใจนึกถึงพระพุทธเจ้า หรือนึกถึงพระพุทธรูป องค์ใดองค์หนึ่งโดยเฉพาะที่เราชอบ จิตก็จับที่ลมหายใจเข้า-ออก ภาวนา "พุทโธ" ก็ได้ อะไรก็ได้นะ เอาพุทโธเป็นเกณฑ์ ก็แล้วกัน หายใจเข้า นึกว่า "พุทธ" หายใจออก นึกว่า "โธ" เพียงแค่ 2-3 ครั้ง มันหลับไป ก็ใช้ได้
ขณะที่ภาวนาอยู่ ถ้าจิตเข้าไม่ถึงฌาน มันจะไม่หลับ ถ้าจิตสงบถึงฌาน มันจะตัดหลับทันที เป็นฌานขั้นไหนก็ตามขณะที่หลับอยู่กี่ชั่วโมงก็ตาม ท่านถือว่าทรงฌานตลอดเวลา ถ้าตายเวลานั้น จะเป็นพรหมทันที เป็นอย่างน้อย
ถ้าบังเอิญก่อนจะตาย ก่อนจะหลับ เรานึกถึงพระนิพพานไว้ก่อนด้วยแล้วก็หลับ จิตเป็นฌานก็หลับ เขาถือว่า จิตทรงฌานในด้านของ นิพพาน ที่เรียกว่า " อุปสมานุสสติกรรมฐาน " ถ้าตายเวลาหลับจะไปนิพพาน ทันที
ถ้ามันไม่ตาย มันตื่น ก่อนจะขยับตัวไปไหน ก่อนจะหลับจิตเราเป็นฌาน เมื่อตื่นขึ้นแล้ว ฌานยังไม่คลายตัว ยังทรงอยู่ ก็เริ่มจับลมหายใจเข้า-ออก ใหม่ ภาวนาใหม่ แค่ 2-3 ครั้งก็ตาม เพียงแค่นี้ ทำทุกวัน ทุกคนเวลาจะตาย จะไม่นึกถึงอกุศล จะนึกถึงเฉพาะกุศล อย่างเดียว
ถ้าทำอย่างนี้ทุกวัน ทำแบบคนขี้เกียจนะ "ฉันมันคนขี้เกียจ ก็เลยสอนให้ลูกศิษย์ เป็นคนขี้เกียจด้วย"
ถ้าทำอย่างนี้ทุกวัน ถ้าเราป่วยหนัก ขนาดไหนก็ตาม ถ้ายังไม่เห็นเทวดา ไม่เห็นนางฟ้า ไม่เห็นพรหม ไม่เห็นพระอริยเจ้า ไม่เห็นพระพุทธเจ้า "ยังไม่ตาย"
ถ้าขณะที่ป่วย ถึงแม้มันจะไม่หนัก เห็นเทวดา เห็นนางฟ้า เต็มจักรวาล เห็นพรหม เห็นพระอริยเจ้า เห็นพระพุทธเจ้า คราวนี้นตายแน่
ถ้าก่อนจะตาย ทุกขเวทนาหนักปวดเสียด แต่ก่อนจะตายจริง สักอย่างน้อยสุด 20 นาที หรืออาจจะ 2-3 วันก็ได้นะ จิตที่มีทุกขเวทนา มันจะหายไป จิตจะไปจับที่เทวดา ที่ นางฟ้า ที่พรหม ที่พระอริยเจ้า มีความเพลิดเพลิน คุยกันท่านแบบสบาย ๆ และในที่สุดจิตก็ดับ ก็ไปสวรรค์ ไปพรหมโลก ไปนิพพานได้ ตามชอบใจ
ก่อนจะหลับ ให้ภาวนาว่า "พุทโธ" สัก 2-3 ครั้ง แล้วภาวนาว่า "นิพพานัง สุขัง" ไปจนกว่าจะหลับ เมื่อเวลาตื่นขึ้นมาใหม่ ๆ ให้ภาวนาว่า "นิพพานนัง สุขัง" สัก 2-3 ครั้ง
..อย่างนี้ทุกคืน " จะไปนิพพานได้ในชาตินี้ "
ใครภาวนา " นิพพานนัง สุขัง " ไม่ได้ ก็ให้ภาวนา "พุทโธ" อย่างน้อยที่สุด ตายจากชาตินี้แล้วไปสวรรค์ ..
(จากหนังสือ พ่อสอนลูก เล่ม 1)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น