"คุณค่าของการเกิดเป็นมนุษย์​ พบพุทธศาสนา"

ถามว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงฉผัสสายตนิกานี้ไว้ทำไม. 

               ตอบว่า ใครๆ ไม่อาจจะอยู่ประพฤติมรรคพรหมจรรย์ในนรกได้ เพราะได้รับแต่ทุกข์โดยส่วนเดียว และไม่อาจอยู่ประพฤติมรรคพรหมจรรย์ในเทวโลกได้ เพราะเกิดความประมาทด้วยสามารถความยินดีในการเล่นโดยส่วนเดียว เพราะได้รับความสุขโดยส่วนเดียว. 

               ส่วนมนุษยโลกมีความสุขและความทุกข์ระคนกัน ในมนุษยโลกนี้เท่านั้น ย่อมมีทั้งอบายและสวรรค์ปรากฏ. นี้ชื่อว่าเป็นกรรมภูมิของมรรคพรหมจรรย์. 

               กรรมภูมินั้น พวกท่านได้แล้ว เพราะฉะนั้น ขันธ์ซึ่งเป็นของมนุษย์ที่พวกเธอได้กันแล้ว จัดเป็นลาภของพวกท่าน และภาวะเป็นมนุษย์ที่พวกเธอได้แล้วนี้ ก็เป็นขณะเป็นสมัยของการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ที่พวกเธอได้. 

               สมจริงดังคำที่พระโปราณาจารย์ทั้งหลายกล่าวไว้ว่า. 

                      การเจริญมรรคในที่นี้ นี้ก็เป็นกรรมภูมิ ธรรมเป็นที่ตั้ง 

                      แห่งความสังเวชเป็นอันมาก ในที่นี้ก็เป็นฐานะอยู่ 

                      ท่านเกิดความสังเวชแล้ว ก็จงประกอบความเพียรโดย 

                      แยบคายในวัตถุอันเป็นที่ตั้งแห่งความสลดสังเวชเถิด. 

               บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า สํเวคา แปลว่า ความสังเวช.

http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=18&i=214