#ปฐมฌานเป็นอย่างไร ?

การปฏิบัติจริงๆ จงอย่าบังคับเวลาของจิต  เวลาจริงๆ  เอาแค่จิตเป็นสุขในขณะที่ทำกรรมฐานไป  รู้ลมหายใจเข้าออก  รู้คำภาวนาไป  

จิตเริ่มเป็นสุข  มันจะเป็นสุขขนาดไหน  ก็พอใจขนาดนั้น แต่ว่า ถ้าจิตเริ่มเป็นสุข  อย่างนี้ไม่ใช่  ขณิกสมาธิ  เป็นอุปจารสมาธิ 

#ถ้าขณิกสมาธิ  เล็กน้อยยังไม่ถึงขั้นเป็นสุข  แค่รู้ลมหายใจเข้า  รู้ลมหายใจออกแค่ภาวนาประเดี๋ยวเดียว  จิตก็เริ่มเลือนหายไปจากอารมณ์ภาวนา ไปคิดโน่นคิดนี่ตามอารมณ์ 

บางทีก็ไปคิดอารมณ์ที่เราไม่เคยนึกไว้ก่อนก็ช่างมัน  พอรู้ตัวปั๊บว่า เลื่อนไหลไปแล้ว  ก็เริ่มต้นใหม่  รู้ลมเข้าออกใหม่  อย่างนี้ เป็น ขณิกสมาธิ.. 

อันนี้พอภาวนาไปด้วย รู้ลมหายใจเข้าออกไปด้วย " จิตเริ่มเป็นสุข"  มีความอิ่มเอิบ  มีความเบิกบานใจ  มีความชุ่มชื่นเกิดขึ้น  รู้สึกไม่อยากเลิกจากสมาธิ  จิตใจสบายมาก อย่างนี้เริ่มเข้าถึง ปีติ เป็นขั้น "#อุปจารสมาธิ"  เบื้องต้น 

หลังจากนั้น  ต่อไปอารมณ์จะเป็นสุข  

สุขยอดเยี่ยม อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน อย่างนี้ ชื่อว่าเป็นองค์ที่ ๔  เป็นสุขในสมาธิ  เป็นอาการเต็ม ของ  อุปจารสมาธิ

เมื่อหลังจากสุขแล้ว  ยังมีอาการทรงตัว  

ไม่สนใจอารมณ์ใดทั้งหมด  

มีการทรงตัวเฉย ๆ  และภาวนาอยู่

จิตมีอารมณ์โพลง ไม่ใช่หลับ  ไม่ใช่มืด จิตมีความสว่าง  

จิตทรงตัวเฉย ๆ  

อย่างนี้เป็น "#ปฐมฌาน"

------------

ที่มา : จากหนังสือ โอวาทหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๔๙

แบ่งปัน : มงกุฎเพชร อภิญญา