ธรรมดาแหละเวลาร่างกายมันเจ็บป่วยไข้เป็นอะไรขึ้นมา
มันถูกดันบ้างถูกบีบบ้าง ทำให้แน่นอึดอัดขัดข้องบ้าง
ถ้าปัญญาของเรากำลังของเราเหตุปัจจัยมันไม่ถึง
มันก็ต้องไปเกาะไปเกี่ยวเวทนาเป็นธรรมดา
แต่ว่าเรากำลังที่จะสอนจิตเราให้มันรู้
นั่งนาน เวทนามา จิตมันจะได้รู้ไง
เพราะฉะนั้น #ต้องเข้าไปหาจิตให้ได้
#ธาตุรู้_ธาตรู้อยู่ไหน?
ให้มันรู้อยู่เฉยๆ รู้อยู่เฉยๆ
อันนี้เรา #ต้องเชื่อเด็ดขาดลงไปว่าจิตของเราเป็นแค่ธาตุรู้
มันเป็นอย่างอื่นไม่ได้ มันจะเป็นเวทนาธาตุไม่ได้
เวทนาธาตุมันอยู่ที่ร่างกายเท่านั้น จิตไม่มีเวทนา
แต่มันจะมีเวทนาก็ต่อเมื่อตัวจิตเนี่ยมันไปเสวย
มันไปเอาเข้ามา เวทนาจึงแปลว่าการเสวยอารมณ์
จิตไปเสวยทุกขเวทนา
เวทนามันก็เข้ามาทำให้จิตเป็นทุกข์
แต่จริงๆ แล้วมันเป็นแค่เวทนาธาตุ มันไม่ใช่ธาตุรู้
มันไม่ใช่วิญญาณธาตุ ตัววิญญาณธาตุคือตัวรู้นี่
เพราะฉะนั้นเวทนาก็กลายเป็นสิ่งถูกรู้ไป
จะเป็นเวทนาทางกายก็ตาม เวทนาทางจิตก็ตาม
จิตต้องกล้าหาญที่จะปล่อย
นี่คือปัญญาที่มันรู้แจ้ง ปัญญาขั้นสุดท้าย
จิตมันเข้าไปถึงความจริงนี้
.
พระอาจารย์ครรชิต สุทฺธิจิตฺโต
วัดป่าภูไม้ฮาว จ.มุกดาหาร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น