"ดังนั้นสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าของเราท่านจึงว่า เมื่อเราเห็นรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์เกิดขึ้นมาแล้ว ควรปล่อยเขาไปเสีย
#เมื่อหู ได้ยิ่นเสียงก็ปล่อยเขาไปเสีย
#เมื่อจมูก ได้กลิ่นก็ปล่อยเขาไปเสีย
#เมื่อรส มันเกิดขึ้นกับ ลิ้น ของเราก็ปล่อยมันไปเสีย
#เมื่อโผฏฐัพพะ ที่ถูกต้องด้วยกายเกิดขึ้นมา ชอบใจไม่ชอบใจ ก็ปล่อยเขาไปเสีย
ให้กลับไปที่เดิมของเขาเสีย เรื่องธรรมารมณ์ที่เกิดขึ้นกับใจของเรานี้ มันไม่ต้องอาศัยอะไร ไม่ต้องอาศัยสัมผัสอะไร มันสัมผัสขึ้นที่ใจของมันเองเรียกว่า "ธรรมารมณ์" หรือธรรมะกับอารมณ์ เป็นส่วนดีก็เรียกว่ากุศล เป็นส่วนที่ชั่วก็เรียกว่า อกุศล
สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ให้ปล่อยไปตามเรื่องของเราเสีย เรียกเรารู้มัน อย่างนี้แล้วสุขก็ดี ทุกข์ก็ดี สารพัดอย่างอยู่ในรูปเดียวกัน การทำใจให้สงบเช่นนี้เรียกว่า การภาวนา"
...... หลวงปู่ชา สุภทฺโท
Cr.วัดพระธาตุขุนบง
ขออนุญาตนำมาเผยแผ่เป็นธรรมทานค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น