๕ เรื่องสั้นๆข้อคิดข้อธรรมดีดีจากหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

๑.

เรื่อง.* บัญชีสำนักพระยายม กำหนดวันตายไว้แล้ว ทุกคน *

* โอวาท : 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ~พระราชพรหมยานฯ

" คนตายได้ทุกสถานที่  

ถ้าถึงวาระที่มันจะตาย ต้องทราบว่า.. ความตาย เขากำหนดสถานที่ และเวลาไว้แล้ว.. 

~ เราจะไปไหน 

ไม่ต้องกลัวหรอก ถ้ายังไม่ถึงวาระที่เขากำหนด มันก็ไม่ตาย..

* พอถึงวาระ

ที่เขากำหนดไว้แล้ว มันต้องตายแน่ เราจะไปคิดว่า.. ตายนอกบ้าน ตายในบ้าน ไม่แน่นอน..

* อยากจะรู้  

ก็ไปดูบัญชีที่ พระยายม ขอท่านดูได้ ว่า.. เราจะตายเมื่ออายุเท่าไร.. เป็นโรคอะไร.. ตายที่ไหน.. อาการตายเป็นอย่างไร.. เวลาตายเวลาเท่าไร.. มันรู้..

~ เขามีไว้ครบ 

ก่อนที่เราจะมาเกิด นี่.. เขาบอกเวลาตายไว้แล้ว เมื่อเราทราบอย่างนี้แล้ว ไม่ต้องคำนึงว่า มันจะตายเมื่อไร จะตายอย่างไรก็ช่าง.. จิตดวงนี้ เรามุ่ง นิพพาน อย่างเดียว..."

( จากหนังสือ *รวมคำสอนธรรมปฏิบัติ* ของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๑๕ ของวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี )

----------

๒.

เรื่อง.* ภาพที่เห็น ก่อนตาย *

* โอวาท 

: หลวงพ่อฤาษีลิงดำ~พระราชพรหมยานฯ

..." ถ้าบารมีของเรายังอ่อน

ถ้าเวลาตาย.. เห็นกองไฟ.. มีความสุก เพราะอะไรรู้ไหม.. ปลาจะสุกได้เพราะไฟใช่ไหม.. นั่นลงนรกแน่นอน..  

~ ถ้าเห็นป่า .. 

จะเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน..  

~ ถ้าเห็นก้อนเนื้อ .. 

จะไปเกิดเป็นมนุษย์..  

* ทีนี้ 

ถ้าเราเป็นคนมีบุญ เมื่อมันจะตายจริง ๆ ถึงแม้จะมีบุญน้อย เรานึกถึงพระพุทธเจ้า ได้ นึกถึง "พุทโธ" ไว้.. 

* ขณะนั้น 

ถึงแม้จะมีทุกขเวทนาก็ตาม.. แต่ว่า ตอนต้นเรานึกถึง "พุทโธ" ไว้.. ก่อนจะตายประมาณ ๓ วัน จะมีรถทิพย์มารับ พร้อมกับเทวดานางฟ้าแวดล้อม..

* ถ้าเราเห็น

เทวดานางฟ้า อยู่ข้างหน้า.. พรหม อยู่ตรงกลาง.. พระอรหันต์อยู่ข้างหลัง.. เราก็เกิดบนสวรรค์..

* ถ้าเราเห็น 

พรหม อยู่ข้างหน้า.. พระอรหันต์อยู่ตรงกลาง.. นางฟ้าเทวดาอยู่เบื้องหลัง.. เราไปเกิดเป็นพรหม..

* ถ้าเราเห็น

พระอรหันต์อยู่แถวหน้า พระพุทธเจ้าอยู่แถวหน้า นั่นเราไป นิพพาน แน่..."

( จากหนังสือ *ธัมมวิโมกข์* พ.ศ.๒๕๖๓ ฉบับที่ ๔๗๓ ของวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี )

---------

๓.

เรื่อง.* กายเสีย ปากเสีย เพราะใจมันเสีย *

โอวาท : หลวงพ่อฤาษีลิงดำ~พระราชพรหมยานฯ

..." ถ้าจิตของเรา ทรงอยู่ในพรหมวิหาร ๔ แล้วมีอะไรบ้าง ที่มันจะเกิดขึ้น นั่นก็คือ ศีลบริสุทธิ์ ไม่ต้องระมัดระวังศีล..  

~ ความเป็นผู้มีเหตุมีผล มีความเคารพในองค์สมเด็จพระทศพล ก็มีพร้อมบริบูรณ์ เพราะอะไร.. เพราะคนที่ทรงศีลบริสุทธิ์ ก็แสดงว่า มีความเคารพในพระพุทธเจ้า มีความเคารพในพระธรรม มีความเคารพ ในพระสงฆ์..

~ เพราะว่า.. พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ทรงแนะนำให้จิตอยู่ในขอบเขตนี้ เรามีความเคารพในองค์สมเด็จพระชินศรี เป็นต้น เราจึงมีศีลบริสุทธิ์ เราจึงรู้จักอายความชั่ว เกรงกลัวความชั่ว..

~ จึงได้มีการประกอบความดี คือ จิตทรงพรหมวิหาร ๔ มี.. หิริ และ โอตตัปปะ นึกถึงความตายเป็นอารมณ์ อยู่ที่ไหนก็มีแต่ความเยือกเย็น มีแต่ความเป็นสุข เราก็เป็นสุข บุคคลอื่นก็เป็นสุข เพราะ กายไม่เสีย ปากไม่เสีย..

* ถ้า.. กายเสีย ปากเสีย ก็แสดงว่า ใจมันเสีย เสียมากจนล้น มาถึงกาย ถึงวาจา นี่เป็นอันว่า ถ้าทรงคุณธรรมอย่างนี้ได้ ความเป็น "พระโสดาบัน" ก็ย่อมปรากฏ..."

( จากหนังสือ *รวมคำสอนธรรมปฏิบัติ ของ หลวงพ่อพระราชพรหมยาน* เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๖ ของวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี )

---------

๔.

เรื่อง.* นึกถึงลมหายใจเข้าออก ก่อนจับภาพพระ *

* โอวาท 

: หลวงพ่อฤาษีลิงดำ~พระราชพรหมยานฯ

" ที่ให้ภาวนา  

พุทโธ และให้นึกถึงภาพพระ นึกถึงภาพพระพุทธรูป เป็น พุทธานุสสติกรรมฐาน.. 

~ ถ้าหากว่า

พระสีเหลืองเป็นทองคำ เป็น ปีตกสิณ..

~ พระสีเขียว 

หรือ สีดำ เป็น นิลกสิณ..

~ พระสีขาว 

เป็น โอทาตกสิณ..

.. นี่เป็นได้ทั้งสองอย่าง และก็เป็นกสิณ ด้วย..

~ ทั้งพยายาม 

ทำจิตจับภาพพระพุทธรูปไว้ในใจ คือ เห็นลอยอยู่ตรงหน้า อยู่ตรงไหนก็ได้ ไม่ว่าอะไร ใช้ได้หมด..

* อย่างนี้ 

ไม่ช้า อารมณ์จิต ก็จะเป็นฌานโดยง่าย ทั้งเวลาจับภาพพระ จิตก็นึกถึงลมหายใจเข้าออกไว้ด้วย ลมหายใจ เข้าออกนี่ เราทิ้งไม่ได้ แต่ก่อนที่จะจับภาพพระ เราก็นึกถึงลมหายใจเข้าออกเสียก่อน..

* ทำใจให้สบาย 

แล้วค่อยจับภาพพระ จนกระทั่งจิตนี่ ทรงตัว.. นั่งอยู่ เดินอยู่ ยืนอยู่ ไปทางไหนอยู่ ภาพนั้นปรากฏ ติดตาติดใจอยู่ตลอดเวลา อย่างนี้ ชื่อว่า เราได้ฌานในกสิณ..."

( จากหนังสือ *รวมคำสอนธรรมปฏิบัติ ของ หลวงพ่อพระราชพรหมยา* เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๑๕ ของวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี )

------

๕.

เรื่อง.* บุคคล ๔ ประเภท ~ บัว ๔ เหล่า *

โอวาท : หลวงพ่อฤาษีลิงดำ~พระราชพรหมยานฯ

..." อาตมาถือตามคำพระพุทธเจ้าว่า.. "นัตถิ โลเก อนินทิโต" คนไม่ถูกนินทาเลยไม่มีในโลก..

~ อย่าง พระพุทธเจ้า ทรงดีแสนดียังถูกคนด่าคนนินทา นี้เป็นเรื่องธรรมดา

~ ฉะนั้น ขอคนที่ฟังก็ดีก็อย่าเพิ่งนึกโกรธ เพราะคนเราที่เกิดมาในโลกนี้ พระพุทธเจ้าแบ่งอารมณ์ไว้ ๔ อย่าง..

๑. อุคฆฏิตัญญู

~ สำหรับขั้น "อุคฆฏิตัญญู" นั้น เป็นคนที่มีบารมีกำลังใจดีมาก และมีความเฉลียวฉลาดมาก มีความรอบคอบมาก จะพูดจะทำอะไรเรียบร้อยทุกอย่าง 

   ไม่มีทำให้ใครสะดุ้งสะเทือนสะดุด มีความหวังดีอย่างเดียว คือ.. ตั้งใจให้ทุกคนมีความสุขเมื่อเห็นท่าน ได้ยินเสียงท่านพูดจะมีความสุข บุคคลประเภทนี้ พระพุทธเจ้าบอกว่า.. บารมีเต็ม ท่านมีความฉลาดมาก แนะนำเพียงหัวข้อ ก็สามารถบรรลุมรรคผลนิพพานได้

* วิปจิตัญญู

~ สำหรับบุคคลประเภทที่ ๒ รองลงมา "วิปจิตัญญู" นี้ มีบารมีเต็ม มีความฉลาดมากแต่ว่า.. ปฏิภาณไวน้อยกว่ารุ่นแรกหน่อยหนึ่ง แนะนำเพียงหัวข้อไม่เข้าใจ ต้องอธิบายนิดหน่อยจึงเข้าใจ แล้วก็บรรลุมรรคผล  

* เนยยะ

~ บุคคลอันดับที่ ๓ "เนยยะ" ชั้น เนยยะ นี้ ถ้าสอนเพียงเข้าถึงไตรสรณคมน์ ย่อมได้ ถ้าต้องการให้เป็นพระอริยเจ้าต้องปลุกปล้ำกันมากหน่อย  

* ปทปรมะ

~ สำหรับประเภทที่ ๔ "ปทปรมะ" ประเภท ปทปรมะ เป็นคนไม่มีเหตุไม่มีผล เป็นเพราะเป็นพวกมาจากอบายภูมิ มีความมุ่งหวังอย่างเดียว ทำลาย

   ใครจะทำความดีที่ไหนก็ช่าง หวังทำลายอย่างเดียว ถ้าทำร้ายเขาได้ อาจจะมีความสุขใจ ถ้าทำลายไม่ได้อาจจะมีความทุกข์ใจ 

* แต่ว่าคนประเภทนี้ หาความสุขอะไรไม่ได้เลย เพราะจิตใจเป็นจิตใจของสัตว์ในอบายภูมิ..." 

( จากหนังสือ *ธัมมวิโมกข์* พ.ศ. ๒๕๒๖ ฉบับที่ ๓๘ หน้าที่ ๒๐๔-๒๐๖ ของวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี )