ลมหายใจเข้า ภาวนา "สี" ลมหายใจออก ภาวนา "แดง" หรือจะภาวนา “สีแดงๆๆๆๆ” ต่อเนื่องก็ได้
พร้อมนึกถึงภาพ “วงกลมสีแดง” ให้ขึ้นใจ หัวใจของกสิณ คือ การนึกถึงภาพจนติดอยู่ในใจครับ ถ้าลืมภาพให้นึกภาพขึ้นมาใหม่ ให้ภาพอยู่ได้นานที่สุด ส่วนคำภาวนา ทำให้เราเกิดสติอยู่กับภาพ “วงกลมสีแดง”
เมื่อจิตเริ่มสงบเป็นสมาธิ จะเกิดอาการเกิดปีติ เช่นขนลุก ขนผอง น้ำตาไหล ตัวโตตัวขยาย ซาบซ่านทั้งตัว เมื่อเกิดอาการปีติ อย่าไปสนใจ ปีติ ให้กลับมาที่ภาพ “วงกลมสีแดง” และคำภาวนา “สีแดงๆๆๆๆ”
เมื่อปล่อยวางปีติได้ จะเกิดสุขแบบไม่มีประมาณ ไม่มีสุขใดในโลกเทียบสุขในสมาธิได้ แม้เอาสุขทั้งชีวิตรวมกันก็ไม่เท่าสุขในสมาธิ แม้สุขของพระเจ้าจักรพรรดิก็สู้สุขในสมาธิไม่ได้ ไม่ต้องสนใจสุขที่เกิดขึ้นกลับมาที่ภาพ “วงกลมสีแดง”
เมื่อข้ามสุขได้ภาพ “วงกลมสีแดง” จะเปลี่ยนเป็นเป็นแก้วประกายพรึก ส่องสว่างไสว สวยงามมากๆ ลอยเด่นท่ามกลางความว่าฃ เอาสติวางไว้ที่ดวงแก้วประกายพรึกและความสงบนั้น จะอยู่กับสมาธิได้นาน 2-3 ชม. โดยไม่รู้สึกถึงกายและลมหายใจอีกเลย มีแต่แก้วประกายพรึกและความว่าง
หลังจากได้ดวงแก้วแล้ว ดวงแก้วจะอยู่กับเราตลอดเวลาที่มีสติ ไปที่ไหนก็จะเห็นดวงแก้วซ้อนอยู่กับตาเนื้อ ที่ไหนที่มีผี มีเทวดา ก็จะเห็นภาพนั้นจากตาในซ้อนตาเนื้อ แต่ไม่น่ากลัว ไม่ตัองกังวล
อยากได้อะไรให้นึกถึงดวงแก้ว ก็จะได้สมปราถนาดังปาฏิหาริย์ เกิดหูทิพย์ ได้ยินเสียงไกลๆ ตาทิพย์ เห็นผี เทวดา นรก สวรรค์ เรียกว่าเกิด “อภิญญา”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น