20 เมษายน 2563

ภัยพิบัติ จากความโลภ โกรธ หลงของมนุษย์

เมื่อโลกวุ่นวายด้วยความวิปริตต่าง ๆ
ไม่ว่าจะภัย เกิดแต่มนุษย์หรืออมนุษย์ หรือภัยเกิดแต่ธรรมชาติก็ตาม นั่นคือเครื่องแสดงถึงจิตใจมากมาย ที่มืดมิดเป็นอันมาก ด้วยความสกปรกเศร้าหมองของกิเลส ทั้งโลภ ทั้งโกรธ ทั้งหลง พึงช่วยกันแก้ไขด้วย พยายามอบรมจิตใจของตน ให้เศร้าหมองน้อยที่สุด ให้ไกลจากความโลภ ความโกรธ ความหลง ให้มากที่สุด ภัยทั้งหลาย ที่ทำลายบ้านเมืองและล้างผลาญชีวิตเป็นที่หวาดกลัวนั้น ไม่เป็นที่ปรารถนาให้เกิดเป็นอย่างยิ่ง 

แต่ความปรารถนาของผู้คนทั้งโลก ก็ไม่อาจยับยั้งความหายนะ อันเกิดแต่ภัยดังกล่าวได้ บังเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า หนักหนารุนแรงขึ้นทุกทีทั่วทั้งโลก มิใช่เฉพาะที่ใดที่หนึ่ง หรือประเทศใดประเทศหนึ่ง ไทยที่เป็นเมืองพระพุทธศาสนาแท้ ๆ ก็ยังหนีไม่พ้น จะโทษอะไรอื่นไม่ได้ ไม่ถูก ต้องโทษกิเลส ที่ท่วมทับจิตใจคน จนสกปรกมากมาย ก่อให้เกิดอำนาจร้ายอย่างรุนแรง เป็นมหันตภัยน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก วิธีเดียว ที่จักแก้ไขได้ คือพากันทำใจให้ไกลกิเลสพอสมควร ให้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้

ไม่มีความคิดเห็น:

อริยสัจ 4 และมรรคแปด

ขอนอบน้อมแด่ พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ห่างไกลจากกิเลสตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เองพระองค์นั้น พระผู้มีพระภาค ทรงตรัส...