ท่านผู้เจริญ เมื่อก่อนหญิงเปรตนี้ได้เป็นภรรยาของข้าพเจ้า ไม่ให้ทาน มีความตระหนี่เหนียวแน่น นางได้ด่าและบริภาษข้าพเจ้าผู้กำลังให้ทานแก่สมณะพราหมณ์ทั้งหลายว่า จงกินคูถ มูตร เลือดและหนองอันไม่สะอาดตลอดกาลทุกเมื่อ คูถ มูตร เลือดและหนองนั้นจงเป็นอาหารของท่านในปรโลก แผ่นเหล็กจงเป็นผ้าของท่าน นางมาเกิดในที่นี้ กินแต่คูถและมูตรเป็นต้นตลอดกาลนาน เพราะประพฤติชั่วเช่นนี้.
บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อทายิกา ได้แก่ มีปกติไม่ให้ทานแม้อะไรๆ แก่ใครๆ.
บทว่า มจฺฉรินี กทริยา ความว่า ชื่อว่ามีความตระหนี่ เพราะชั้นแรกมีมลทินคือความตระหนี่เป็นสภาวะ และชื่อว่ามีความตระหนี่เหนียวแน่น เพราะมีการเสพคุ้นบ่อยๆ ซึ่งความตระหนี่นั้น. มีวาจาประกอบความว่า นางได้เป็นผู้มีความตระหนี่ ด้วยความตระหนี่เหนียวแน่นนั้น.
บัดนี้ เทพบุตรเมื่อจะแสดงความที่นางเป็นผู้มีความตระหนี่นั้นนั่นแล จึงกล่าวคำมีอาทิว่า สามํ ททนฺตํ.
บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า เอตาทิสํ ได้แก่ ประพฤติวจีทุจริตเป็นต้นตามที่กล่าวแล้วเห็นปานนั้น.
บทว่า อิธาคตา ได้แก่ มายังเปตโลกนี้ คือเข้าถึงอัตภาพแห่งเปรต.
บทว่า จิรรตฺตาย ขาทติ ได้แก่ เคี้ยวกินแต่คูถเท่านั้น ตลอดกาลนาน.
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=94
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น