การทรงฌาน

🌿 #จงอย่าปล่อยจิตของท่าน 🌿

#ให้ว่างจากสมาธิ #ให้จิตของท่านทรงสมาธิอยู่ตลอดเวลา และก็จงอย่าเข้าใจผิดว่า #ถ้าจิตเป็นสมาธิจะยืนแข็งโด่ #ไม่ใช่อย่างนั้น ไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้น #จิตเป็นสมาธิก็ใช้การกำหนดการก้าวของเท้า ก้าวเท้าซ้าย หรือก้าวเท้าขวาก็รู้อยู่ หายใจเข้าก้าวเท้าซ้าย หายใจออกก้าวเท้าขวา หรือก้าวเท้าไปรู้ด้วยรู้ลมหายใจเข้าออกด้วย #ถ้าจะใช้พุทธานุสสติควบก็ดี เวลาก้าวเท้าไปหนึ่งก็ #พุท ก้าวไปอีกทีก็ #โธ ก้าวไปอีกทีก็ พุท ก้าวไปอีกทีก็ โธ ทำอย่างนี้ตลอดไป ก็เป็นอันว่า #ท่านเป็นผู้ไม่ว่างจากอารมณ์ของสมาธิ เวลาจะกลับมาฉันอาหาร จะทำอะไรก็ตามอย่าว่างสมาธิ เวลาจะกินข้าวจะฉันข้าว เวลานี้เราตักข้าว เวลานี้เราตักกับข้าว เวลานี้เอาข้าวเข้าปาก เวลานี้เราเคี้ยว มีความรู้สึกไปด้วย เวลานี้เราอาจจะไม่รู้ลมหายใจเข้าออก แต่รู้อาการที่ทำ อย่างนี้ก็ใช้ได้ เป็นการทรงอารมณ์สมาธิ หรือว่าเวลาที่กำลังฉันข้าว เรารู้ลมหายใจเข้าออกไปด้วย จะช่วยให้เกิดสมาธิได้ง่าย และก็เป็นการทรงฌานได้ดี

#ทีนี้การที่จะเจริญกรรมฐานให้ดีน่ะ เขาจะไม่ยอมให้เวลาว่าง #โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาก่อนจะหลับ #ให้จับอานาปานุสสติกรรมฐานให้ทรงตัว #ท่านจะหลับง่าย และให้หลับไปกับอานาปานุสสติกรรมฐาน เวลาหลับจะมีความสุข ขณะที่หลับจะถือว่าเป็นผู้ทรงฌานอยู่ การกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกจนหลับ #ขณะที่หลับจิตจะต้องเข้าถึงปฐมฌานหรือสูงกว่านั้นจึงจะหลับ และเมื่อขณะที่หลับอยู่ก็ถือว่าหลับอยู่ในฌาน #ถ้าตายระหว่างนั้นท่านเป็นพรหม

#เวลาที่ตื่นมาใหม่ ๆ ท่านจะลุกจากที่นอนก็ตาม หรือไม่ลุกก็ได้ จะนอนอยู่อย่างนั้นกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก หรือว่าอยากจะนั่งก็ได้ #แต่ระวังให้ดีการลุกขึ้นมานั่งต้องคุมสติสัมปชัญญะให้ดี เมื่อตื่นนอนเข้ามาแล้วต้องจับลมหายใจเข้าออกทันที เพื่อทรงสมาธิจิตให้ทรงตัว #ตอนตื่นเช้ามืดพยายามทำให้สงัดให้มากที่สุด #เป็นการรวบรวมกำลังใจสูงสุด

โอวาทพระเดชพระคุณหลวงพ่อ
พระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
ที่มาจากหนังสือรวมคำสอนธรรมปฏิบัติ
ของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน เล่ม ๓
หน้าที่ ๕๐