โมหะภูมิ หมดได้ ด้วยปัญญาและความเพียร (พระมหาชนก)

[ โมหะภูมิ หมดได้ ด้วยปัญญาและความเพียร : พระมหาชนก ]
ฉุดกระชาก ลากดึง ทึ้งทั้งต้น
โมหะล้น แย่งชิง ทุกสิ่งสรรพ
ขาดละอาย ม่วงต้น ต้องป่นยับ
อีกกี่กัปป์ จักคิดเป็น เช่นวิญญูฯ
....................................................................................
ในอดีตไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทรัพยากรในบ้านเมืองเรา มีมากมายในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ไพร่ฟ้าหน้าใส แต่หลังจากที่เรามีแผนพัฒนา เศรษฐกิจและสังคม ฉบับที่๑ ตั้งแต่ปีพ.ศ.๒๕๐๔ ผู้ใหญ่ลี ตีกลองประชุม เราก็มีคำขวัญ "งานคือเงิน เงินคืองาน บันดาลสุข"
.
เราก็วิ่งหา เงิน เงิน เงิน เพื่อมาแลกความสุข หยาบๆ ทางวัตถุ จนเห็นแก่ตัวกันเสียส่วนมาก ไม่ต้องเอ่ยถึงนายทุน ที่มุ่งแต่กำไร เหล่าอำมาตย์ ข้าราชการ ประชาชน นักบวช ล้วนตกอยู่ในกระแสโมหะภูมิ เห็นเงินเป็นใหญ่ มากกว่า คุณธรรม แล ข้าวปลาอาหารที่สะอาด มีประโยชน์
.
เรายิ่งพัฒนา กลับยิ่งทำลายธรรมชาติ กลับยิ่งทำลายสังคม จากคนหน้าใส กลายเป็นคนหน้าเครียด หน้าเลือด

หน้าหนา จิปาถะ จนที่สุดเราก็ถึงทางตัน คือ #เราเริ่มจะจนเสมอกัน
.
อนาคตลูกหลาน ก็มืดมน ขายแรงงาน เพื่อเงิน โอกาสที่จะเป็นเจ้าของกิจการส่วนตัว ก็ยากยิ่งนัก..ทุนใหญ่ก็ผูกขาด แย่งอาชีพ คนเล็กคนน้อยทำ ตั้งแต่ ไม้จิ้มฟัน ยันเรือดำน้ำนักการเมือง ข้าราชการที่ละโมบ ก็เปิดช่องให้ทุนสามานย์ มากอบโกยจากทรัพยากรธรรมชาติ ทำลาย ภูเขา ป่าไม้ สายน้ำ แม้อากาศที่หายใจ จนป่นปี้ เสมือนพวกเขาช่วยกันทำลาย ต้นมะม่วงประเทศไทย ให้สิ้นไป เพียงเพื่อลิ้มรสหวาน
.
" โมหะภูมิ หมดได้ ด้วยปัญญาและความเพียร (พระมหาชนก) "
...
ภาพ : หนังสือ พระมหาชนก พระราชนิพนธ์
พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร
บทความ...อาจารย์ชูชาติ ทาดวงตา