วันนี้อยู่ๆภาพเหตุการณ์ต่างๆก็เข้ามาในจิต
เกี่ยวกับเรื่องภัยพิบัติใหญ่
ที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกในไม่นานนี้ว่า
ถ้าหากหลายๆเหตุการณ์มันเกิดขึ้นในเวลากลางคืน
ในเวลาที่คนกำลังหลับ
ในเวลาที่คนกำลังขับขี่รถ
ในเวลาที่ผู้คนต่างมองทางแทบไม่เห็นหรือเห็นไม่ชัด
ในเวลาที่คนกำลังพักผ่อนหย่อนใจ
มันยากมากนะที่ทุกจะคุมสติได้ในเวลานั้นๆ
มันยากมากต่อการขนย้ายและลี้ภัย
มันยากมากที่จะไปในทางที่คิดว่าปลอดภัย
แล้วภาพก็เข้ามาในจิตต่อไปอีกว่า
หลายคนจะพากันเสียสติละทิ้งสมาธิ
หลายคนจะพากันล้มตายกันเป็นอันมาก
หลายคนจะพากันเหยียบย่ำมนุษย์ด้วยกันเอง
ต่างฝ่ายต่างจะลี้ภัยหาทางลอด
หลายคนจะพากันเห็นแก่ตัวเองเพื่อเอาตัวรอด
ความรู้สึกผมในตอนนั้นตอนที่จิตรับภาพพวกนั้น
มันช่างน่าสลดสังเวชใจมาก
มันจะดีมากถ้าทุกคนช่วยเหลือกัน
มันจะดีมากถ้าทุกคนไม่เห็นแก่ตัว
มันจะดีมากถ้าทุกคนมีสติคุมจิตได้
มันจะดีมากถ้าในตอนนี้ปัจจุบันนี้ทุกคนพากันฝึกจิต
มันจะดีมากๆจริงๆนะ
เพราะผมเองก็ไม่อยากเห็นหลายๆคนฆ่ากันเองเพื่อเอาตัวเองรอด
ภัยพิบัติใหญ่ในตอนตะวันขึ้นยังไม่น่ากลัวเท่าไหร่
แต่ภัยพิบัติในตอนตะวันตกไปแล้วช่างน่ากลัวยิ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น